İTAƏTKARLIQ
сущ. повиновение, покорность, послушание
сущ. итӀааткарвал, итӀаат авун, табий хьунухь, муьтӀуьгъ хьунухь; чӀалаз килигун, гьар гафуниз (буйругъдиз) амал авун; муьтӀуьгъвал, гьуьрмет
Полностью »i. obedience (to); ~ göstərmək to display / to show* obedience (to), to obey (to)
Полностью »is. İtaət etmə, tabe olma; hər əmrə, sözə, göstərişə sözsüz əməl etmə; mütilik, ehtiram. [Nuriyyə:] Mən [Muradın] dəvətini qeyri-şüuri bir itaətkarlıq
Полностью »