YÖNLÜK

прил. лингв. дательный. Yönlük hal дательный падеж (в направительном значении)
YÖNLÜ
YÖNSÜZ
OBASTAN VİKİ
Yönlük hal
Yönlük hal və ya ismin yönlük halı. İsmin yönlük halı kimə?, nəyə? və ya haraya? suallarından birinə cavab verir. Yönlük hal fellərdən obyektə verilən sualların yuxarıda verilmiş suallardan birinə uyğun olması və ya; Yönlüyün yönlük hal tələb etməsi nəticəsində işlənilir. Yönlük hal da əsasən digər hallar kimi artikl, yiyəlik əvəzliyi, işarə əvəzliyi, sual əvəzliyi və ya digər izləyici sözlərlərin müvafiq olaraq yönlük halda yazılması ilə ifadə edir. Yönlük hal hərəkətin yönümünü, istiqamətini və ya son nöqtəsini bildirir. İsimlər yönlük halda samitlə bitən söz köklərində –a, ə, saitlə bitənlərdə isə –ya, yə («y» bitişdirici samitdir) şəkilçisini qəbul edir, kimə?, niyə?, haraya? Suallarından birinə cavab olur. Məs.

Значение слова в других словарях

аба́к каблучо́к коня́ка отчужда́ть перецыга́нивание прее́мник этно́граф запну́ться изнаси́ловать крыле́чко на се́веро-восто́к от собуты́льник тума́нить вознесение doddered hanker homolographic photoneutron set fair soft-shelled solar technology tamper-proof дружелюбие помыкать радиотехнический