ЮМОР
мн. нет юмор (инсандин кимивилер, кьилел атай крар хъуьредай тегьерда къалурун,
абрал, рикIе писвал, хъел авачиз, хъуьруьн).
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра инсандин кимивилер, кьилел атай крар хъуьруьнардай тегьерда къалурун, абурал, рикӀе писвал авачиз, хъуьруьрун
Полностью »-а; м. (англ. humour) см. тж. юмористический 1) Умение подметить смешную сторону кого-, чего-л. и представить, показать её в незлобиво-насмешливом виде; проникнутое шутливым, добродушно-насмешливым на
Полностью »