м kim. arqon (göyümtül işıq verən qaz)
м zool. arqonavt (başayaqlı molyusk)
аргон söz. sif
м arqotizm (arqodan ədəbi dilə keçmiş söz və ya ifadə)
АРГОТИЧЕСКИЙ, АРГОТИЧНЫЙ арго söz. sif.; arqotik; арготическое выражение arqotik ifadə, arqodan keçmiş ifadə
м 1. dəlil, sübut, əsas, dəstavüz; 2. riyaz. arqument
ж мн. нет 1. əsaslandırma, dəlil gətirmə, sübut göstərmə; 2. собир. dəlil(lər), sübut(lar), əsas(lar)
ср 1. dəlil gətir(il)mə, dəlillə sübut etmə (edilmə); 2. dəlil, sübut, əsas
сов. и несов. dəlil gətirmək, sübut etmək, əsaslandırmaq
сов. и несов. dəlil ilə əsaslandırılmaq, sübut edilmək, dəlil gətirilmək
м arqus (1. yunan əsatirində: yüzgözlü nəhəng; 2. sayıq keşikçi; 3. isteh. gözətçi; 4. zool. qırqovullar fəsiləsindən qanadı xallı quş)
м xüs. areal, yayılma sahəsi
: ◊ аредовы веки жить köhn. həddindən çox yaşamaq; qurdla qiyamətə qalmaq
ж səhnə, meydan, sahə
ж 1. icarə, kirə; 2. icarə haqqı, kirə haqqı
м icarədar, icarəyə götürən
арендатор söz. sif
аренда söz. sif.; арендная плата icarə haqqı, kirə pulu
ср icarə etmə, icarə edilmə, icarə
прич. icarəyə götürülmüş, icarə edilmiş, kirələnmiş
сов. и несов. icarə etmək, icarələmək, kirə etmək, kirələmək
сов. и несов. icarə edilmək, kirə edilmək, kirelənmək
м fiz. areometr (mayelərin xüsusi çəkisini və kəsifliyini təyin etmək üçün cihaz)
м areopaq (1. qədim Afinada: ali məhkəmə; 2. divanxana; 3. isteh. məhkəmə)
м tutma (tutulma), həbs etmə (edilmə), dustaq etmə (edilmə), həbs; ◊ наложить арест başını bağlamaq
м dustaq, məhbus
ж dustaq, məhbus qadın (qız)
ж köhn. məhbəs, dam, dustaqxana
арестант söz. sif
арест söz. sif.; арестный дом dustaqxana
прич. 1. dustaq edilmiş, həbs edilmiş; 2. в знач. сущ. dustaq, məhbus
сов. tutmaq, dustaq etmək, həbs etmək, həbsə almaq
сов. köhn. tutulmaq, dustaq edilmək, həbs edilmək, həbsə alınmaq
несов. bax арестовать
несов. bax арестоваться
ж ari qadın (qız)
арийды söz. sif
мн. (ед. ариец м) arilər (Hind-Avropa dillərində danışan xalqlara verilən qeyri-elmi şərti ad)
ср нескл. mus. ariozo (kiçik ariya)
м aristokrat (kübar, əsilzadə)
м мн. нет aristokratizm; aristokratlıq
аристократия söz. sif.; aristokratik; аристократическое общество aristokrat (kübarlar) cəmiyyəti; аристократический образ правления aristokratik idarə
ж aristokratlıq
прил. aristokratik, aristokrat kimi
ж aristokratiya, zadəganlıq (1. aristokratlar, kübarlar təbəqəsi; 2. bir sinfin və ya ictimai qrupun imtiyazlı hissəsi; финансовая аристократия maliyy
ж aristokrat, kübar qadın (qız)
ж мн. нет 1. vəznsizlik; 2. qeyri-müntəzəmlik, qaydasızlıq
прил. 1. vəznsiz; 2. qeyri-müntəzəm, qaydasız
ж мн. нет tib. aritmiya (ürəyin normal fəaliyyətinin pozulması)