сов. 1. gizlicə girmək, xəlvətcə girmək, soxulmaq; 2. özünü gözə soxmaq, qılığa girmək; ◊ вкрасться в доверие (в милость) qılığına girmək
нареч. qısaca, müxtəsərcə, müxtəsər (surətdə)
сов. içəriyə keçirib(qoyub) bərkitmək, möhkəmlətmək, bənd etmək, calamaq
сов. bərkimək, möhkəm yapışmaq, bənd olmaq (bir şeyin içində)
несов. bax вкрепить
несов. bax вкрепиться
нареч. əyrisinə, çəpinə, əyri; ◊ вкривь и вкось bax вкось
прич. calanmış
сов. calamaq (parça)
ж 1. cala(n)ma; 2. calaq
нареч. şair. bax вокруг
нареч. dan. dövrəsinə, dövrələmə
сов. dan. 1. burub keçirtmək (salmaq); 2. məc. aldatmaq
сов. burulub yerinə keçmək
нареч. bərk; яйцо сварено вкрутую yumurta bərk bişirilmişdir
ср burub bərkitmə, burub keçirtmə, burulub bərkidilmə
прич. burulub salınmış, burulub keçirilmiş
ср bax вкручение
несов. bax вкрутить
несов. 1. bax вкрутиться: 2. burulub keçirilmək, taxılmaq
нареч. dan. birlikdə, bir yerdə, əlbir, birgə; ümumilikdə
м 1. dad, tam; вкус хлеба çörəyin dadı; пробовать на вкус dadma (təminə) baxmaq; 2. ləzzət; от этого вина я никакого вкуса не получил bu şərabdan mən
сов. köhn. 1. dadına baxmaq, yemək, içmək; 2. məc. dadmaq, görmək, duymaq
нареч. ləzzətli, dadlı; вкусно поесть dadlı yeməklər yemək
прил. dadlı, ləzzətli, xoştamlı; tamlı
прил. 1. dadverən, tamlı, xoştam; вкусовые вещества tamlı maddələr, 2. dad (tam)-i[-ı]; вкусовое ощущение dad hissi
ж dan. bir şeyin şəxsi zövqə görə qiymətləndirilməsi
несов. bax вкусить; ◊ вкушать плоды: səmərəsini görmək, nəticəsini görmək, meyvəsini (bəhərini) dadmaq; вкушать сон köhn
несов. dadılmaq
ср dadma, dadılma
прич. 1. yeyilmiş; 2. dadılmış
ж мн. нет 1. rütubət, nəm, yaş; 2. su; 3. buxar, şeh; ◊ живительная влага şair. şərab, içki, mey
ср 1. anat. uşaqlıq yolu, balalıq yolu; 2. bot. qın
anat., bot. влагалище söz. sif
несов. köhn. bax вложить
köhn. bax вкладываться
прил. xüs. rütubəti özündə saxlayan
ж мн. нет xüs. rütubət tutumu; rütubəti özündəsaxlama qabiliyyəti, cəm tutumu; влагоёмкость почвы torpağın rütubət tutumu (rütubəti saxlama qabiliyyət
м rütubətölçən (cihaz)
м yiyə, sahib, sahibkar
ж yiyə, sahib, sahibkar qadın (qız)
владелец söz. sif
ср 1. mülk; malikanə; 2. torpaq, ölkə; 3. sahib olma, malik olma, yiyələnmə; yiyəlik, sahiblik
м 1. xüs. sahib, yiyə; 2. tar. hakim, hökmdar
ж 1. xüs. sahibə, yiyə qadın (qız); 2. tar. hakim, hökmdar qadın (qız)
прил. sahibkar, mülkədar
несов. 1. yiyə olmaq, sahib olmaq, malik olmaq; 2. ağalıq etmək, yiyəlik etmək; 3. idarə etmək, işlədə bilmək; он не владеет правой ногой onun sağ aya
м 1. hökmdar; 2. ağa, hakim; владыкой мира будет труд dünyaya əmək hakim olacaqdır; 3. baş yepiskop (keşiş)
ср hökmranlıq, hakimlik
несов. hökmranlıq etmək, hökm sürmək, hakim olmaq