ж dan. zirehdələn silah
прил. zirehdeşən, zirehdələn; бренебойная пуля zirehdeşən güllə
м zirehdələn silahla silahlanmış əsgər
м zirehli avtomobil
прил. zirehli; броневой автомобиль zirehli avtomobil
м zirehli kater
ж bax броневик
БРОНЕНОСЕЦ I м 1. zirehli gəmi (uzaqvuran toplarla silahlanmış hərb gəmisi); 2. köhn. dəmir geyimli əsgər
прил. zirehli; броненосный крейсер zirehli kreyser
м zirehli qatar
ед. нет zirehli qüvvələr (tank, zirehli avtomobil, zirehli qatar)
прил. zirehli avtomobil və tank -i[-ı]; бронетанковые войска zirehli avtomobil və tank qoşunları
м zirehli avtomobil (piyada qoşun və sursat daşımaq üçün)
ж zirehli hissə
ж 1. tunc; 2. собир. tuncdan qayrılmış şeylər; dan. bürünc medal
прич. xüs. tunc çəkilmiş, tuncla örtülmüş; tunc rəngi verilmiş
несов. xüs. tunc çəkmək, tuncla örtmək; tunc rəngi vermək
несов. xüs. tunc çəkilmək, tuncla örtülmək; tunc rəngi verilmək
ж мн. нет xüs. tunc çəkmə, tuncla örtmə; tunc rəngi vermə
м xüs. tunclayıcı usta
БРОНЗО́ВКА bax бронзировка. БРО́НЗОВКА ж zool. parıldaq
м tunc şeylər hazırlayan usta
1. бронза söz. sif.; ◊ бронзовый век arxeol. tunc dövrü; 2. tuncdan qayrılmış; бронзовое украшение tuncdan (qayrılmış) bəzək; 3
ср 1. zirehlə(n)mə, zirehlə ört(ül)mə; 2. ayırma, saxlama, götürmə, təxsis etmə
прич. 1. zirehli, zirehlə örtülmüş; 2. müəyyən məqsəd üçün qabaqcadan ayrılmış, saxlanmış, təxsis edilmiş
сов. и несов. 1. zirehlə örtmək; 2. müəyyən məqsəd üçün qabaqcadan ayırmaq, götürmək, saxlamaq, təxsis etmək
сов. и несов. qabaqcadan ayrılmaq, saxlanmaq, təxsis edilmək
ж 1. zirehləmə, zirehlənmə; 2. bronlaşma, bronlanma (bax броня 4-cü mənada)
м paleon. brontozavr (nəsli kəsilmiş sürünənlər növü)
мн. (ед. бронх м) anat. bronxlar (nəfəs borusunun ağciyərə gedən şaxələri)
бронхи söz. sif.; бронхиальные железы anat. bronxial vəzilər
мн. anat. bronxiollar (ağciyərdə bronxların ən incə şaxələri)
м tib. bronxit (bronxların selikli qişasının iltihabı)
ж 1. zireh; 2. qəd. dəmir geyim; 3. sipər; 4. bron (bir şeydən istifadə etmək hüququnu verən sənəd)
ср atma, tullama
несов. 1. atmaq, tullamaq; бросать камень daş atmaq; 2. salmaq; бросать якорь lövbər salmaq; 3. göndərmək, yollamaq, yönəltmək; бросать подкрепление н
несов. 1. atılmaq, tullanmaq, sıçramaq; 2. üstünə getmək, hücum etmək; 3. vurmaq; кровь бросилась мне в голову qan başıma vurdu; ◊ бросаться в глаза
сов. atmaq, tullamaq; ◊ брось(те)! əl çək(in)! boşla(yın)!
сов. 1. atılmaq; 2. üstünə getmək, hücum etmək, şığımaq; ◊ броситься бежать daban almaq, götürülmək
прил. nəzəri cəlb edən; açıq, kəskin, parlaq (rəng)
нареч. bir atışda; ataraq, tullayaraq; atılaraq, tullanaraq, sıçrayaraq
прил. dan. alçaq, dəyərsiz, yaramaz, pis; бросовый товар dəyərsiz (ucuz) mal; ◊ бросовый экспорт iqt
м 1. atım, atış; 2. tullama; 3. sıçrama; sıçrayış
прич. 1. atılmış, tullanmış; 2. tərk edilmiş, özbaşına buraxılmış
ж broşka (bəzək sancağı)
bax брошка
ж kitabça
брошюра söz. kiç
прил. mətb. kitabbağlayan; брошюровальный станок kitabbağlayan dəzgah
ср bax брошюровка