hekto... (mürəkkəb sözlərin “yüz, yüz dəfə" mənasında olan birinci tərkib hissəsi; məs.: гектограмм - hektoqram; гектоватт - hektovatt)
м hektoqraf (yazıdan surət çıxaran cihaz)
несов. hektoqrafda çap etmək
несов. hektoqrafda çap edilmək
гектограф söz. sif.; hektoqrafık; гектографические чернила hektoqraf mürəkkəbi; гектографический способ печатания hektoqrafık çap üsulu
м hektolitr (100 litrə bərabər ölçü vahidi)
м kabinet alimi; sxolast
гелертер söz. sif
ср kabinet alimliyi, sxolastlıq; əzbərçilik
гелий söz. sif
м kim. helium (kimyəvi element)
м helikon (musiqi aləti)
м av. bax вертолёт
м helioqravyura ustası
ж xüs. helioqravyüra (1. Günəş işığının təsiri ilə metal plastinkalarda şəkil (naxış) salma üsulu; 2
м helioqraf (1. astr. Günəşin şəklini çəkmək üçün fotoaparatı olan teleskop; 2. meteor. Günəş parıltısının davamını avtomatik qeyd edən cihaz; 3
ж helioqrafiya (astronomiyanın Günəşi tədqiq və təsvir edən şöbəsi)
м astr. heliometr (göy cisimlərinin görünən diametrlərini, göy cisimlərinin arasında olan kiçik bucaqları ölçmək üçün alət)
м xüs. helioskop (Günəşi müşahidə etmək üçün optik cihaz)
ж мн. нет tib. helioterapiya (Günəş işığı ilə müalicə)
ж мн. нет heliotexnika (tətbiqi fizikanın günəş şüaları enerjisindən istifadə üsullarından bəhs edən şöbəsi)
м heliotrop (1. bot. günçiçəyi; 2. mineral adı; 3. geod. güzgü vasitəsilə Günəş şüalarını istənilən nöqtəyə salmaq üçün cihaz)
м biol. heliotropizm (bir çox bitkilərin işıq mənbəyinə və ya onun əksi tərəfə meyl etməsi)
ж мн. нет heliofızika, Günəş fizikası (astrofizikanın Günəşdəki fiziki hadisələri öyrənən şöbəsi)
прил. bot. işıqsevən, günəşseven, kölgəsevməyən; гелиофильные растения günəşsevən bitkilər
прил. bot. günəşdənqorxan, kölgəsevən; гелиофобные растения kölgəsevən bitkilər
м astr. heliosentrizm (Günəşi ətrafında hərəkət edən planetlərin mərkəzi hesab edən nəzəriyyə)
astr. гелиоцентризм söz. sif
мн. tib. bayt. helmintozlar (parazit qurdların insan və heyvanlarda əmələ gətirdiyi xəstəlik halları)
ж мн. нет tib., bayt. helmintologiya (parazit qurdları və bunların törətdiyi xəstəlikləri öyrənən elm)
м xüs. hematit (1. dəmir filizi; 2. əla tökmə çuqun)
м tib. hematogen (qan artıran dərman)
biol. гематоген söz. sif.; qan əmələ gətirən, qandan əmələ gələn, qanla əlaqəsi olan
bax гемопаразиты
ж мн. нет tib. hematologiya (qanın tərkibini və xassələrini öyrənən elm)
ж tib. hematoma; qançır
ж gemma (üstündə yazı və ya şəkil qazılmış qiymətli daş)
м fiziol. hemoqlobin (qırmızı qan kürəciklərinin tərkibində olan və qana qırmızılıq verən maddə)
мн. tib., bayt. hemoparazitlər, qan parazitləri (insanların və onurğalı heyvanların qanında olan parazitlər)
геморрой söz. sif.; геморроидальная шишка tib. babasil şişi
м tib. babasil
tib. геморрой söz. sif
м tib., bayt. hemostaz (qan axmasının kəsilməsi)
ж tib. hemoterapiya (qanla, qan köçürmə yolu ilə müalicə)
ж мн. нет tib. hemofiliya (qanın kəsilməməsi)
генеалогия söz. sif.; генеалогическая таблица genealogiya cədvəli (nəsil cədvəli)
ж genealogiya (1. nəsil tarixi; 2. nəsil tarixini öyrənən yardımçı elm)
м fəls. genezis (əmələgəlmə, mənbə, mənşə, törəmə)
м general
м ordu generalı