ДУШЕГУБКА I ж dan. dar qayıq. ДУШЕГУБКА II ж dan. boğucu maşın (alman faşistlərinin adamları qazla öldürmək üçün düzəltdikləri xüsusi avtomobil)
ср qatillik, qaniçənlik, zalimlik
ж dan. əzizim! canım! (müraciət)
прил. köhn. isteh. nəsihətli, ibrətli
м köhn. qəyyum, vəsi
прил. ürəksızladıcı, ürəkparçaladan; dəhşətli
прил. dini 1. təsəlliverici; 2. savab
ж и м dan. 1. bax душенька; 2. dilbər, nazənin
прил. isteh. dan. təsirli, həyəcanlandırıcı (film; əhvalat və s.)
ж мн. нет ətirlilik, ətir
прил. ətirli
м boğucu, boğan; душитель просвещения maarifi boğan (cəhalətpərəst, irticaçı)
ДУШИТЬ I несов. 1. (müxtəlif mənalarda) boğmaq; кашель душит меня öskürək məni boğur; его душит злоба onu hirs boğur; фашизм душит свободу faşizm azad
ДУШИТЬСЯ I несов. özünü boğmaq. ДУШИТЬСЯ II несов. ətirlənmək, özünə ətir vurmaq
ж и м dan. 1. sevimli adam; 2. bax дужка 4-cü mənada
м bax отдушник
безл. в знач. сказ. bürküdür, istidir, boğanaqdır; в комнате душно otaq boğanaqdır; мне душно nəfəs ala bilmirəm, nəfəsim tutulur, boğuluram
прил. boğanaq, bürkülü, bürkü, isti; ağır; душный вечер bürkülü gecə; душная комната boğanaq otaq
м мн. нет dan. 1. qoxu, iy (qoxumuş şey iyi); мясо с душком ağırlaşmış ət; 2. məc. ruh, xasiyyət; газета с либеральным душком liberal ruhlu qəzet
ж dan. bax душа 2-ci mənada
м göhn. bax дуэлянт
ж duel (1. müəyyən şərtlərlə iki nəfərin bir-birilə vuruşması və ya atışması; 2. məc. yarış, mübahisə, mübarizə)
дуэль söz. sif
м köhn. duelçi (dueldə iştirak edən adam)
м mus. duet (ikilikdə oxunan nəğmə və ya çalınan hava)
mus. дуэт söz. sif
ж tar. işgəncə aləti (keçmiş zamanlarda: insana əzab vermək üçün alət)
несов. 1. dik durmaq, qabarmaq; 2. şaha qalxmaq (at)
: встать на дыбки dan. dar-dar durmaq
нареч. biz-biz, dim-dik; у меня волосы встали дыбом tüklərim biz-biz oldu (ürpərdi)
: встать на дыбы 1. şaha qalxmaq, pəncəsi üstə qalxmaq, dik qalxmaq (at haqqında); 2. məc. üzə durmaq, tərslik etmək
ж и м dan. yekəpər, uzundraz (adam)
м 1. tüstü; 2. tar. ev; ◊ дым коромыслом səs-küy, hay-küy, həngamə
несов. tüstüləmək, tüstü vermək, tüstü buraxmaq
несов. 1. tüstüləmək; 2. buğlanmaq, duman basmaq
ж мн. нет 1. zəif duman; 2. məc. tutqunluq, tarlıq; 3. köhn. nazik cünayı, qaz (parça)
прил. 1. tüstülü, tüstü dolmuş; tüstü basmış; дымная комната tüstü dolmuş otaq; 2. tüstüverən; ◊ дымный порох tüstüverən barıt
дым söz. sif.; дымовая труба tüstü bacası; ◊ дымовая завеса tüstü pərdə
ср məh. ev, koma
: дымогарная трубка tex. tüstü borucuğu (buxar qazanının içərisində)
м tüstü; yüngül tüstü, zəif tüstü
прил. tüstüçəkən; дымоотводная труба tüstüçəkən baca, tüstü bacası
м baca
дымоход söz. sif.; дымоходная труба baca
прил. boz, bozumtul, tüstü rəngində
дыня söz. sif.; дынное семечко qovun tumu
ж дыня söz. kiç
ж qovun, yemiş
ж (мн. дыры) 1. deşik, dəlik; 2. yırtıq; 3. məc. köhn. uzaq yer, ucqar, daldabucaq
ж дыра söz. kiç