ЗАКАЧАТЬ I сов. 1. xüs. nasosla vurmaq, doldurmaq (hava, su və s.); 2. yırğalanmaqla, yellətməklə gicəlləndirmək; ürəyini bulandırmaq, tutmaq; закачал
сов. 1. yellənmək, tərpənmək; yırğalanmaq; yellənməyə (tərpənməyə, yırğalanmağa) başlamaq; 2. səndələmək, gicəllənmək; старик закачался и упал qoca sə
несов. bax закачать I 2-ci mənada
ж xüs. basma, vurma, doldurma (hava, qaz, su və s.)
несов. məh. bax закосить
несов. bax закашляться
сов. öskürmək, öskürməyə başlamaq
сов. bərk öskürmək, bərk öskürək tutmaq
сов. dan. tövbə etmək, özünə söz vermək
сов. qımıldamağa başlamaq
сов. mayalamaq, maya vurmaq; turşuya qoymaq (kələmi və s.)
сов. mayalanmaq; qıcqırmaq, acımaq (xəmir); turşumaq (kələm və s.)
ж мн. нет 1. mayalama, mayalanma; 2. maya, xəmrə, acıtma
прич. mayalanmış, maya vurulmuş (xəmir və s.); turşuya qoyulmuş (kələm və s.)
ср мн. нет mayalama, mayalanma, maya vurma; turşuya qoy(ul)ma
несов. bax заквасить
несов. mayalanmaq, maya vurulmaq; turşuya qoyulmaq
сов. başını əymək, başı ilə razılıq işarəsi etmək
сов. bax забросать; ◊ шапками закидаем papaqla qovarıq; закидать грязью bax грязь; закидать камнями bax камень
ж atma, atılma
несов. bax закидать, закинуть
несов. 1. bax закинуться; 2. atılmaq, salınmaq, qaldırılmaq, dıkəldilmək; 3. aşırılmaq
сов. 1. atmaq, salmaq; 2. qaldırmaq, dikəltmək; закинуть голову başını qaldırmaq (dikəltmək); 3. aşırmaq; закинуть ногу на ногу ayağını ayağının üstün
сов. 1. qarılmaq; 2. kənara atılmaq, sarpmaq (at haqqında)
несов. bax закипеть
прич. qaynamış
сов. qaynamaq, qaynamağa başlamaq
ср мн. нет turşuma, gəlmə (xəmir)
несов. bax закиснуть
сов. 1. turşumaq (kələm və s.); acımaq, gəlmək (xəmir); 2. məc. darıxmaq, ruhdan düşmək, laqeyd olmaq
прич. turşumuş (kələm və s.), acımış, gəlmiş (xəmir)
ж kim. elementin oksidləşməsinin ən aşağı dərəcəsi
м köhn. 1. girov; 2. mərc; ◊ биться об заклад mərc gəlmək, mərcləşmək
ж 1. təməl qoyma (atma), özül qoyma (atma); 2. qoyma, qoyulma; 3. qoşulma, qoşma (atı); 4. girov; girov qoyma (qoyulma); 5
ж girov kağızı
1. закладка (1-ci mənada) söz. sif.; закладной камень özül daşı; 2. заклад (1-ci mənada) söz. sif.; закладная квитанция köhn
м köhn. girov qoyan
ж köhn. girov qoyan qadın (qız)
ср мн. нет 1. qoyma; 2. tıxama; 3. tutma, doldurma; 4. girov qoyma
несов. bax заложить
несов. 1. təməli qoyulmaq, özülü atılmaq; 2. qoyulmaq; 3. tutulmaq, doldurulmaq; 4. qoşulmaq (araba); 5
: на заклание köhn. 1. qurbanlıq; 2. məc. ölümə, fəlakətə
сов. 1. tilova gəlmək, tilova düşmək (balıq); 2. dimdikləmək, dimdikləyib öldürmək; ястреб заклевал цыплёнка qırğı cücəni dimdikləyib öldürdü; 3
прич. yapışdırılmış
ср yapışdırma, yapışdırılma
несов. bax заклеить
несов. 1. bax зактеиться; 2. yapışdırılmaq
сов. yapışdırmaq (deşikləri və s. örtmək) tutmaq
сов. yapışmaq
ж 1. yapışdırma, yapışdırılma; 2. yapışqan (kağızparçası. məlhəm və s.)