нареч. dan. dalda, geridə, arxada
ж мн. нет dilç. burunlaşma (səsin burunda tələffüz edilməsi)
dilç. bax назалировать
dilç. bax шкалироваться
прил.; dilç. burunda deyilən
bax назализировать
bax назализироваться
прич. dilç. burunda deyilmiş (səs)
сов. и несов. dilç. burunda demək, burunda tələffüz etmək (səsi)
несов. dilç. burunda deyilmək, burunda tələffüz edilmək (səs)
прил. dilç. burun -i[-ı]; назальный звук burun səsi, burunda deyilən səs
сов. dan. bərk arzu etmək, həsrətində olmaq, göz tikmək
м peysərlik (bəzi papaqların peysəri örtən hissəsi)
несов. dan. çox zəng etmək, bərk zəng çalmaq
ср 1. ad; название растения bitkinin adı; 2. kitab, jurnal (və. s ); в библиотеке 15 тысяч названий kitabxanada 15 min kitab, jurnal vardır; ◊ одно на
прич. 1. adlandırılmış, ad verilmiş; ləqəb verilmiş; 2. adı deyilmiş, adı çəkilmiş; göstərilmiş; 3. çağırılmış, dəvət edilmiş
прил. : 1) названый брат qardaşlıq, qardaşlığa götürülmüş; 2) названая сестра bacılıq, bacılığa götürülmüş; 3) названый сын oğulluq; oğulluğa götürülm
НАЗВАТЬ I сов. 1. adlandırmaq, ad vermək, ad qoymaq; 2. ləqəb vermək; 3. adını demək, bir-bir saymaq, sadalamaq, göstərmək
НАЗВАТЬСЯ I сов. 1. adlanmaq, ad almaq; 2. öz adını demək, adını bildirmək. НАЗВАТЬСЯ II сов. dan. köməyini təklif etmək, özünü aralığa soxmaq
сов. dan. boşboğazlıq etmək, böhtan demək, söz yaymaq, qeybət etmək
: на всякое чиханье (всякий чих) не наздравствуешься (məsəl) hər deyilənə fikir verməzlər
прич. dan. yamyaşıl edilmiş
сов. dan. yamyaşıl etmək
прил. 1. yerüstü; наземная железная дорога yerüstü dəmir yolu; 2. quru; наземные войска quru qoşunları
нареч. məh. yerə; упал наземь yerə yıxıldı
прич. xüs. güzgüləşdirilmiş; aynalanmış
сов. xüs. güzgüləşdırmək, güzgü qayırmaq, aynalamaq
ж мн. нет məh. peyin
ср köhn. 1. öyüd, nəsihət; 2. ibrət
ж мн. нет köhn. ibrət(lilik), ibrətamizlik
прил. ibrətli, ibrətverici, ibrətamiz
нареч. ...acığma, acıqdan; он это сделан мне нагло o, bunu mənim acığıma elədı
ж təyin üsulu ilə olma
несов. bax назначить
несов. 1. təyin olunmaq; 2. göstərilmək, müəyyən edilmək
м təyin olunmuş adam (seçki üzrə tutulmalı olan vəzifəni seçki ilə deyil, təyin üzrə tutan şəxs)
ср 1. təyin etmə, təyin edilmə (olunma); получить назначение təyin edilmək; 2. təyinat; təyin haqqında əmr (qərar); 3
прич. 1. təyin olunmuş; 2. göstərilmiş, müəyyən edilmiş
ср мн. нет təyinat, təyinat üsulu (seçki üzrə tutulmalı olan vəzifənin təyin üzrə tutulması)
сов. 1. təyin etmək; 2. göstərmək, müəyyən etmək
нареч. əl çəkməyərək, təngə gətirərək, cana gətirərək (doyduraraq); həyasızcasına
ж мн. нет zəhlə aparma, təngə gətirmə; bezikdiricilik, usandırıcılıq, qarayaxalıq
прил. zəhlətökən, təngəgətirən, bezikdirən, usandıran, əlçəkməz, qarayaxa
ср мн. нет 1. yetişmə, dəymə; 2. məc. vaxtı çatma, yaxınlaşma, labüd olma
несов. bax назреть
прич. vaxtı çatmış
прил. 1. dəymiş, yetişmiş; 2. məc. vaxtı çatmış
сов. 1. yetişmək, dəymək; 2. məc. vaxtı çatmaq, yaxınlaşmaq, labüd olmaq
нареч. dan. əzbər, çox yaxşı, su kimi
прич. xüs. diş-diş edilmiş, dişənmiş