мышьяк söz. sif.; ◊ мышьяковый ангидрид kim. arsenat anhidridi; мышьяковая кислота kim. arsenat turşusu
мышьяк söz. sif., arsenli
МЫЩЕЛКА ж, МЫЩЕЛОК м anat. kondilus; ələngə başı
м mer (bəzi ölkələrdə: bələdiyyə rəisi)
ж meriya (bəzi ölkələrdə: bələdiyyə idarəsi)
м müzik-holl (tamaşa salonu və ya teatr)
МЮЛЬ м, МЮЛЬ-МАШИНА ж tex. mül-maşın (əyirici maşın növü)
м xüs. mül-maşında işləyən (fəhlə)
м mürid
м мн. нет müridizm (islamda ən qaba təriqət, dini fanatizmin son həddə çatdırılmış forması)
прил. 1. (müxtəlif mənalarda) yumşaq; 2. mülayim; мягкий климат mülayim iqlim; 3. məc. həlim, yumşaq (xasiyyət, adam); 4
нареч. yumşaq, mülayim; yumşaqlıqla
ср мн. нет ürəyiyumşaqlıq, yumşaqürəklilik, rəhmdillik, şəfqət
ж мн. нет bax мягкосердечие
прил. ürəyiyumşaq, ürəyiyuxa, yumşaqürəkli, rəhmdil, rəhmli, şəfqətli
ж мн. нет 1. yumşaqlıq; 2. incəlik; 3. mülayimlik, həlimlik; 4. yüngüllük
ж мн. нет 1. yumşaqbədənlilik; 2. zəriflik; 3. məc. iradəsizlik, ağzıboşluq
мн. (ед. мягкотелое ср) zool. yumşaqbədənlilər
прил. 1. yumşaqbədənli; 2. zərif ətli (meyvə haqqında); 3. məc. iradəsiz, ağzıboş, zəif
МЯГКОШЁРСТНЫЙ, МЯГКОШЁРСТЫЙ прил. yumşaqyunlu; мягкошёрстные овцы yumşaqyunlu qoyunlar
прев. ст. к мягкий 1. ən yumşaq; 2. ən mülayim; 3. ən yüngül
срав. ст. к мягкий и мягко; 1. daha yumşaq; 2. daha mülayim; 3. daha yüngül
прил. 1. yumşaldıcı; 2. dərini yumşaldan; мягчительные средства dərini yumşaldan maddələr
несов. yumşaltmaq
ж мн. нет k. t. közəl, köçəl, saman
1. мякина söz. sif. 2. məc. dan. boş, çürük, beyinsiz
м мн. нет çörəyin içi (yumşaq yeri)
прил. məh. yumşaq, yumşalmış, bürüşmüş
несов. 1. yumşalmaq; 2. məc. ərimək, boşalmaq, yumşalmaq
dan. мягкий söz. kiç
ж мн. нет 1. yumşaq ət; 2. lət, meyvənin əti
ж 1. tex. bax льномялка; 2. tex. dəri yumşaldan maşın
ж xüs. kətan (dəri) yumşaldılan yer
м xüs. yumşaldıcı, yumşaldan fəhlə; мяльщик льна kətan yumşaldan fəhlə
несов. dan. 1. mızıldamaq, çeynəyə-çeynəyə danışmaq, uzada-uzada danışmaq, nəm-nüm etmək; 2. məc. acizlik etmək, ağzıboşluq göstərmək, süstlük göstərm
м и ж 1. mızı (adam); 2. aciz, key, maymaq, ağzıboş, əlindən işgəlməz (adam)
ж мн. нет ətlilik, köklülük, lətlilik
прил. ətli, canlı, kök, lətli
ж ət dükanı
м qəssab
ср мн. нет ət xörəyi, ətli xörək
1. мясо söz. sif.; мясная лавка ət dükanı; 2. ətlik; мясные овцы ətlik qoyunlar
ср мн. нет 1. ət; рубленое мясо döyülmüş ət; 2. dan. mal əti; 3. ət (meyvədə); ◊ вырвать пуговицу с мясом düyməni parça ilə (bir yerdə) qopartmaq; дик
прил. k. t. ətlik-piylik; мясо-сальная свинья ətlik-piylik donuz
м 1. pravoslavlarda: ət yeyilməsinə icazə verilən dövr; 2. ət yeyən adam
мясозаготовка söz. sif
мн. (ед. мясозаготовка ж) ət tədarükü