м moralist (1. əxlaqi əsərlər yazan yazıçı; 2. əxlaq dərsi verən vaiz; 3. əxlaqdan dəm vuran adam)
прил. əxlaqi, tərbiyəvi
ж moralist qadın (qız)
ср нескл. teatr tar. moralite (orta əsrlərdə alleqorik səhnə əsəri)
ж мн. нет 1. əxlaq, tərbiyə, əxlaq qaydası; принципы морали əxlaq prinsipləri; 2. mənəviyyat; человек высокой морали yüksək mənəviyyatlı adam; 3
нареч. mənəvi, mənəvi cəhətdən
прил. mənəvi-siyasi
ж мн. нет əxlaqlılıq, əxlaq qaydalarına uyğunluq
прил. 1. əxlaqi; моральный вывод əxlaqi nəticə; высокоморальный əxlaqlı; 2. mənəvi; daxili; моральная помощь mənəvi yardım
МОРАТОРИЙ, МОРАТОРИУМ м iqt. mal. moratorium (ödəmə müddətinin uzadılması)
МОРГ I м xüs. meyitxana. МОРГ II м morq (yarım hektara bərabər torpaq ölçüsü)
прил. morqanatik (padşah nəslinə mənsub adamın adi adamla evlənməsi)
ср мн. нет 1. göz qırpma, kirpik çalma; 2. göz vurma, göz eləmə
м morqanizm (biologiyada mürtəce metafizik-idealist cərəyanlardan biri)
несов. 1. göz qırpmaq, kiprik çalmaq; 2. göz vurmaq, göz eləmək
однокр. bax моргать; ◊ глазом не моргнуть gözünü qırpmamaq (heç bir şeydən çəkinməmək, qorxmamaq); не успеть глазом моргнуть bax мигнув; не моргнув гл
м dan. qırpıqgöz (tez-tez göz qırpan adam)
ж dan. qırpıqgöz qadın (qız)
МОРДА I ж 1. üz, sifət, burun (heyvanda); 2. məc. bədləkər, kifir adam. МОРДА II ж məh. balıq tutmaq üçün səbət
прил. dan. iriüzlü, yekəsifət; мордастый пёс yekəsifət köpək
ед. нет : по мордасам (бить) dan. vulq. üzüm, sifətinə (vurmaq)
ж dan. 1. qəşəng sifət (üz); 2. qəşəng uşaq, qəşəng qadın
ж мн. нет собир. mordva (Mordvada və Orta Volqa boyunda yaşayan xalq)
м (мн. мордвины) mordvin (bax мордва)
ж mordvin qadın (qız)
ср dan. vulq. şapalaqlaşma, vuruşma, şillələşmə
м мн. нет dan. vulq. şapalaqlaşma, vuruşma, şillələşmə
ж köhn. bax мордвинка
м dan. bədləkər, əntər, çirkin adam
мордва söz. sif
ж dan. морда (1-ci mənada) söz. kiç. və oxş
ср (мн. моря) 1. dəniz, dərya; открытое море açıq dəniz; закрытое море qapalı dəniz; 2. məc. çox, dərya qədər, sel kimi; 3
ж geol. moren (buzlaqların hərəkəti ilə əmələ gələn süxur yığını)
МОРЕНИЕ I ср мн. нет 1. öldürmə, qırma (acından və ya da zəhərlə); 2. əzab vermə, əldən salma, yorma, üzmə; 3
МОРЕ́ННЫЙ морена söz. sif
ср мн. нет dəniz səfəri, dənizçilik, gəmiçilik
м gəmiçi, dənizçi, dəniz səyyahı
мореплавание söz. sif
м köhn. bax мореплаватель
м bax мореход
ж мн. нет xüs. dəniz səfərinə yararlılıq, üzmə qabiliyyəti; мореходность гидроплана hidroplanın üzmə qabiliyyəti
bax мореплавательный; мореходное училище dənizçilik məktəbi
ср мн. нет köhn. bax мореплавание
МОРЁННЫЙ I прич. 1. öldürülmüş, qırılmış (acından və ya zəhərlə); 2. əzab verilmiş, əldən salınmış; 3
МОРЁНЫЙ I прил. bax морённый I. МОРЁНЫЙ II прил. bax морённый II
м zool. morj (məməli dəniz heyvanı)
ж zool. dişi morj
морж söz. sif
м morj balası