м köhn. kanifas (1. zolaqlı pambıq parça; 2. qalın parusin, yelkən bezi)
КАНИФАСНЫЙ, КАНИФАСОВЫЙ köhn. канифас söz. sif.; kanifasdan tikilmiş
несов. xüs. kanifol sürtmək
ж мн. нет xüs. kanifol (iynəyarpaqlı ağacların şirəsindən hasil edilən bərk qatran)
канифоль söz. sif.; канифольная фабрика kanifol fabriki
м kankan (ayaqların yuxarı atılması ilə müşayiət olunan yüksək templi fransız estrada rəqsi)
несов. kankan oynamaq (bax канкан)
ж arxit. kannelür (bax ложок 1-ci mənada)
м 1. kannibal, yamyam, adamyeyən; 2. vəhşi, yırtıcı
м мн. нет xüs. vəhşilik, yırtıcılıq
каннибал söz. sif
ср мн. нет bax каннибализм
м 1. qanun, qayda; 2. incəsən. üsul; 3. kanon (kilsə tərəfindən müqəddəs sayılan kitablar); 4. kanon (dini bayramlarda oxunan mahnı); 5
ж güclü top atəşi, top gurultusu; topa tutma
м bax канонир
ж kanonerka (orta kalibrli topları olan itigedən sahil keşikçi gəmisi)
канонерка söz. sif.; канонерская лодка kanoner qayığı (bax канонерка)
ж мн. нет 1. təsdiq etmə (edilmə), qanuna salma (salınma), qanunlaşdır(ıl)ma; 2. (dini) kilsə tərəfindən övliyalar sırasına keçirilmə
сов. и несов. 1. təsdiq etmək, qanuna salmaq, qanunlaşdırmaq; 2. (dini) övliyalar sırasına keçirmək
сов. и несов. 1. təsdiq olunmaq, qanuna salınmaq, qanunlaşdırılmaq; 2. (dini) müqəddəs (övliya) hesab edilmək (kilsə tərəfindən)
сов. и несов. bax канонизировать
сов. и несов. bax канонизироваться
м keşiş (katolik keşişi)
м köhn. topçu (çar ordusunda)
köhn. канонир söz. sif
прил. 1. kilsə qaydaları ilə müəyyən edilmiş; 2. qanuna (qaydaya, üsula) uyğun; 3. məc. məcburi, qəti müəyyən edilmiş, nümunə olaraq qəbul edilmiş
ж мн. нет 1. qanuna (qaydaya, üsula) uyğunluq; 2. məc. məcburilik, qətilik
bax канонический 3-cü mənada
ср нескл. kanoe (yüngül idman qayığı)
КАНТ I м 1. kant, haşiyə; 2. qaytan, köbə. КАНТ II м köhn. kant (təntənəli və ya dini nəğmə)
mus. kantabile (1. нареч. ahənglə, avazla; 2. нескл., ср bu tonla oxunan hava)
КАНТАЛУПА, КАНАТАЛУПКА ж bot. kantalupa (çopur qabıqlı ətirli qovun növü)
ж kantata (1. mus. əsasən xorla oxunlan təntənəli musiqi əsəri; 2. ədəb. qədimdə: təntənəli lirik şeir növü)
ср kantele (karel-finlərdə simli çalğı aləti)
м kantelçi, kantele çalan musiqiçi (bax кантеле)
м fəls. kantçı (Kant fəlsəfəsi tərəfdarı)
fəls. кантианец və кантианство söz. sif
ср мн. нет fəls. kantçılıq (Kantın idealist fəlsəfəsinə əsaslanan idealist fəlsəfi cərəyan)
м кант I söz. kiç
ж kantilena (1. qədim fransız epik xalq mahnısı; 2. ahəngdarlıq, melodiklik)
ср 1. çevirmə; 2. yonma
несов. xüs. 1. qaytan çəkmək, haşiyə çəkmək; 2. yonmaq (daşı, ağacı); 3. çevirmək (detalı emal zamanı və ya yükü daşıyarkən)
несов. 1. qaytan çəkilmək, haşiyələnmək, haşiyə ilə çevrələnmək; 2. yonulmaq; 3. dan. müvəqqəti olaraq haradasa olmaq (adətən işsiz, kiminsə öhdəsində
ж xüs. 1. kant çək(il)mə, haşiyələ(n)mə; 2. daşyonan (alət); 3. çevirmə (detalı emal zamanı və ya yükü daşıyarkən)
м kanton (bəzi ölkələrdə inzibati ərazi bölgüsü)
кантон söz. sif.; кантональные выборы kanton seçkiləri
м tar. kantonist (XIX əsrin birinci yarısında Rusiyada təhkimçilik hüququna əsasən, doğulduğu gündən hərbi idarəyə təhkim edilib əsgərliyə hazırlanan
прил. кантонист söz. sif
м kantor (katolik kilsəsində və yəhudi məbədində dini mahnılar oxuyan adam)