ср 1. ad; название растения bitkinin adı; 2. kitab, jurnal (və. s ); в библиотеке 15 тысяч названий kitabxanada 15 min kitab, jurnal vardır; ◊ одно на
прич. 1. adlandırılmış, ad verilmiş; ləqəb verilmiş; 2. adı deyilmiş, adı çəkilmiş; göstərilmiş; 3. çağırılmış, dəvət edilmiş
прил. : 1) названый брат qardaşlıq, qardaşlığa götürülmüş; 2) названая сестра bacılıq, bacılığa götürülmüş; 3) названый сын oğulluq; oğulluğa götürülm
НАЗВАТЬ I сов. 1. adlandırmaq, ad vermək, ad qoymaq; 2. ləqəb vermək; 3. adını demək, bir-bir saymaq, sadalamaq, göstərmək
НАЗВАТЬСЯ I сов. 1. adlanmaq, ad almaq; 2. öz adını demək, adını bildirmək. НАЗВАТЬСЯ II сов. dan. köməyini təklif etmək, özünü aralığa soxmaq
сов. dan. boşboğazlıq etmək, böhtan demək, söz yaymaq, qeybət etmək
: на всякое чиханье (всякий чих) не наздравствуешься (məsəl) hər deyilənə fikir verməzlər
прич. dan. yamyaşıl edilmiş
сов. dan. yamyaşıl etmək
прил. 1. yerüstü; наземная железная дорога yerüstü dəmir yolu; 2. quru; наземные войска quru qoşunları
нареч. məh. yerə; упал наземь yerə yıxıldı
прич. xüs. güzgüləşdirilmiş; aynalanmış
сов. xüs. güzgüləşdırmək, güzgü qayırmaq, aynalamaq
ж мн. нет məh. peyin
ср köhn. 1. öyüd, nəsihət; 2. ibrət
ж мн. нет köhn. ibrət(lilik), ibrətamizlik
прил. ibrətli, ibrətverici, ibrətamiz
нареч. ...acığma, acıqdan; он это сделан мне нагло o, bunu mənim acığıma elədı
ж təyin üsulu ilə olma
несов. bax назначить
несов. 1. təyin olunmaq; 2. göstərilmək, müəyyən edilmək
м təyin olunmuş adam (seçki üzrə tutulmalı olan vəzifəni seçki ilə deyil, təyin üzrə tutan şəxs)
ср 1. təyin etmə, təyin edilmə (olunma); получить назначение təyin edilmək; 2. təyinat; təyin haqqında əmr (qərar); 3
прич. 1. təyin olunmuş; 2. göstərilmiş, müəyyən edilmiş
ср мн. нет təyinat, təyinat üsulu (seçki üzrə tutulmalı olan vəzifənin təyin üzrə tutulması)
сов. 1. təyin etmək; 2. göstərmək, müəyyən etmək
нареч. əl çəkməyərək, təngə gətirərək, cana gətirərək (doyduraraq); həyasızcasına
ж мн. нет zəhlə aparma, təngə gətirmə; bezikdiricilik, usandırıcılıq, qarayaxalıq
прил. zəhlətökən, təngəgətirən, bezikdirən, usandıran, əlçəkməz, qarayaxa
ср мн. нет 1. yetişmə, dəymə; 2. məc. vaxtı çatma, yaxınlaşma, labüd olma
несов. bax назреть
прич. vaxtı çatmış
прил. 1. dəymiş, yetişmiş; 2. məc. vaxtı çatmış
сов. 1. yetişmək, dəymək; 2. məc. vaxtı çatmaq, yaxınlaşmaq, labüd olmaq
нареч. dan. əzbər, çox yaxşı, su kimi
прич. xüs. diş-diş edilmiş, dişənmiş
несов. bax назубрить
несов. diş-diş edilmək, dişlənmək
сов. xüs. diş-diş etmək, dişəmək
прич. и прил. 1. adlandırılan, adlanan; 2. adı göstərilən, adı deyilən; ◊ так называемый ... deyilən,
ср adlandır(ıl)ma, ad vermə, ad qoyma; adlanma
dilç. bax номинативный
несов. 1. bax назвать; 2. bax назвать II; ◊ называть вещи своими (собственными, настоящими) именами.
несов. 1. bax назваться I; 2. adlandırılmaq; как называется это село? bu kəndin adı nədir?; 3. adı göstərilmək; 4
прил.; назывное предложение dilç. adlıq cümlə
сов. dan. donmaq, bərk üşümək
м naib
нареч. 1. ən, daha; 2. daha çox, daha artıq, xüsusən: наиболее удачный способ daha (ən) yaxşı üsul; наиболее внимательный ученик ən diqqətli şagird
прил. ən çox, ən artıq, ən böyük; наибольшая выгода ən böyük fayda