нареч. (öz) vaxtında
ж мн. нет vaxtlı-vaxtında olma
прил. vaxtında, vaxtında olan; своевременный приход на работу vaxtında işə gəlmə; своевременная помощь vaxtında göstərilən yardım
ср мн. нет öz mənfəətini güdmə, mənfəətpərəstlik
ж мн. нет öz mənfəətini güdmə, mənfəətpərəstlik
прил. öz mənfəətini güdən, mənfəətpərəst
прил. köhn. öz hesabına oxuyan, dövlət xərcinə oxumayan (tələbə)
ср мн. нет inad, inadcıllıq, tərslik, öz bildiyini etmə, şıltaqlıq
ж мн. нет bax своенравие
прил. inad, inadcıl, tərs, öz bildiyini edən, şıltaq
ср мн. нет özünəməxsusluq, xüsusiyyət, orijinallıq
нареч. özünəməxsus bir şəkildə, xüsusi şəkildə, orijinal şəkildə
ж мн. нет bax своеобразие
прил. özünəməxsus, xüsusi, xüsusiyyət təşkil edən, başqalarından fərqli olan, orijinal
bax своеобразие
ж bax своеобычие
köhn. 1. bax своенравный; 2. bax своеобразный
köhn. bax собственноручный
СВОЙ, СВОЯ, СВОЁ мест. (мн. свои) 1. öz; любите свою родину öz vətəninizi sevin; 2. özünün, özününkü; 3
м мн. нет aparma (aparılma), gətirmə (gətirilmə), daşıma (daşınma); ◊ на своз daşınmalı, daşınmaq üçün
СВОЗИТЬ I сов. aparmaq, aparıb gətirmək (miniklə). СВОЗИТЬ II несов. bax свезти
СВОЗИТЬСЯ I несов. dan. bax свезтись. СВОЗИТЬСЯ II несов. 1. aparılmaq, gətirilmək, aparılıb gətirilmək (miniklə); 2
ж мн. нет dan. bax своз
м daşıyan, yükdaşıyan (at-araba ilə)
ср мн. нет tex. keçələşmə (maşında kağızın əmələ gəlməsi prosesi)
несов. tex. keçələşmək (maşında kağızın əmələ gəlməsi prosesi)
нареч. köhn. dan. bax по-свойски
прил. köhn. dan. 1. öz, xüsusi; это ваше свойское дело bu sizin öz işinizdir, bu sizin xüsusi işinizdir; 2
м qohum, quda
ж bax свойственник
прил. xas, məxsus, səciyyəvi, xas olan
СВО́ЙСТВО ср xüsusiyyət; xassə, sifət. СВОЙСТВО́ ср мн. нет qohumluq, qudalıq
несов. dan. bax сволочь və сволочить
несов. dan. 1. bax сволочиться; 2. çəkilmək, çəkilib salınmaq; sürüdülmək; sürüdülüb gətirilmək; 3. oğurlanmaq, çırpışdırılmaq
прич. dan. 1. çəkilmiş, çəkilib salınmış; sürüdülmüş, sürüdülüb gətirilmiş; 2. oğurlanmış, çırpışdırılmış
сов. məh. bax сволочь
прил. əclaf, alçaq (söyüş)
СВО́ЛОЧЬ ж 1. rəzil, əclaf, alçaq, yaramaz, ədna (adam); 2. собир. həşərat; zir-zibil. СВОЛО́ЧЬ сов. dan
сов. dan. 1. sürünüb düşmək; 2. yığışmaq, toplaşmaq
ж 1. mərəz, xalta (ov tazılarının boynuna salınan ip, qayış); 2. mərəzə vurulmuş bir və ya iki cüt tazı; 3
несов. 1. bax своротить; 2. bax свернуть
несов. 1. bax своротиться və свернуться; 2. bax свёртываться 1-ci mənada; 3. çevrilmək, yerindən tərpədilmək, dəbərdilmək; 4
несов. ovç. mərəzləmək, mərəz vurmaq, xalta vurmaq (itə)
прич. dan. oğurlanmış, oğurluq (oğurluq yolu ilə əldə edilmiş)
сов. dan. oğurlamaq
м dan. döngə (yolda)
сов. dan. 1. çevirmək, yerindən tərpətmək, dəbərtmək; 2. döndərmək, yana çəkmək, başqa tərəfə çəkmək; 3
сов. dan. bax свернуться 8-ci mənada
прич. 1. çevrilmiş, yerindən tərpədilmiş, dəbərdilmiş; 2. döndərilmiş; 3. çıxardılmış, burxudulmuş, burxulmuş