ж qaynana (arvadın anası)
ж tar. tac
м tibetli
ж tibetli qadın (qız)
прил. tibet -i[-ı]; тибетское письмо tibet əlifbası (yazısı)
bax тиун
м tex. 1. puta (içində metal əritmək üçün odadavamlı qab); 2. poliqr. tigel (çap maşınında kağızı qəlibə basan metal lövhə)
прил. tigel -i[-ı]
м pələng
ж (мн. тигрята) pələng balası
прил. pələng -i[-ı]; тигриный след pələng ləpiri (izi)
ж dişi pələng
прил. 1. pələng -i[-ı]; тигровая шкура pələng dərisi; 2. pələng dərisi kimi, zol-zol; ◊ тигровый глаз kvars; тигровое одеяло miləmil adyal; тигровый п
м pələng ovçusu, pələng tutan
ТИК I ж tib. tik (əzələlərin, başın, çiyinin və s. qeyri-ixtiyari olaraq atmasından ibarət əsəb xəstəliyi)
(səs təqlidi) tıq-tıq, çıq-çıq
bax тик IV
ср мн. нет tıqqıldama, çıqqıldama; tıqqıltı, çıqqıltı
ТИ́КАТЬ несов. dan. tıqqıldamaq, çıqqıldamaq (saat). ТИКА́ТЬ несов. dan. əkilmək, qaçmaq
ТИКОВЫЙ I прил. 1. tik; тиковая ткань tik parça; 2. tikdən tikilmiş, tikdən çəkilmiş (üz). ТИКОВЫЙ II прил
прил. tib. tik -i[-ı], tik xəstəliyi nəticəsində olan
ср нескл. köhn. tilburi (ikitəkərli, birath, üstüaçıq minik arabası)
ж mətb. tilda (ucu əyri xətt şəklində mətbəə işarəsi; işarəsi)
м timbers (1. dəniz. gəmi inşaatında işlənən hər cür tir, ağac; 2. tic. müəyyən ölçüdə olan şam tiri)
ТИМЬЯН, ТИМИАН м bot. kəklikotu (yarpaqlarından efir yağı hasil olan ətirli bitki)
м мн. нет kim. timol (dezinfeksiya maddəsi)
прил. timol -i[-ı]; timollu
ж bot. pişikquyruğu
м mus. tar. 1. təbii; 2. dəf; 3. anat. timpan (binanın heykəllərlə və s. ilə bəzədilən qabaq hissəsi)
ж мн. нет 1. cənk, çən, lehmə, lil; 2. məc. girdab, bataqlıq
прил. cənkli, cənklə örtülü, cənk basmış, çən basmış; lehməli, lilli
ж form. tinktura (suda, spirtdə və ya efirdə hazırlanmış dərman maddəsi)
м мн. нет tex. tinol (lehim maddəsi)
dan. bax тенькать
м tiokol (1. sintetik kauçuk növü; 2. dərman preparatı)
м tip (1. forma, nümunə, model; 2. biol. heymnların təsnifatında əsas bölgü; 3. ədəb., incəsən. adamların müəyyən qrupunun xüsusiyyətlərini təmsil edə
м мн. нет tipaj (1. hər hansı bir tipin xüsusiyyətlərini ifadə edən əlamətlərin məcmusu; 2. bu cür əlamətlərə malik olan adam)
прил. tipajlı (hər hansı bir surətə, rola tamamilə uyğun gələn)
bax типчак
ж мн. нет 1. tiplərə ayırma, tiplər üzrə təsnif etmə (edilmə); 2. tipləşdirmə
ср tipləşdir(il)mə
прич. 1. tiplər üzrə ixtisaslaşdırılmış (bölünmüş, təsnif edilmiş); 2. tipləşdirilmiş
сов. и несов. 1. tiplərə ayırmaq, tiplər üzrə təsnif etmək (ixtisaslaşdırmaq); 2. tipləşdirmək
несов. 1. tiplərə ayrılmaq, tiplər üzrə təsnif edilmək (ixtisaslaşdırılmaq); 2. tipləşdirilmək
м тип (4-cü mənada) söz. kiç
ирил. tipik; səciyyəvi; типический образ tipik surət; типические явления tipik hadisələr
ж мн. нет tipiklik, tipik xasiyyət (xüsusiyyət), səciyyəvilik
bax типический
прил. 1. nümunəvi, nümunə, tipli; типовая модель nümunə model; 2. standart, müəyyən tipə uyğun olan; типовые изделия standart məmulat(lar)