ж məleykə, şah arvadı; şah-banu
м şahmatçı
ж şahmatçı qadın (qız)
прил. 1. şahmat -i[-ı]; шахматный турнир şahmat yarışı; шахматный баланс (müh.) şahmat balansı (mühasibat üsullarından biri); 2
ед. нет 1. şahmat (oyunu); 2. şahmat daşları (fiqurları)
несов. şahm. şah elan etmək, şah demək (şahmat oyununda)
прил. şah -i[-ı]
ж şaxta (1. mədən quyusu; 2. mədən; 3. tex. bəzi peçlərin (domnaların, generatorların və s) silindr və ya konusşəkilli açıq yeri; 4
bax шахтный
м şaxtaçı, qazmaçı
ж dan. 1. şaxtaçı (qazmaçı) qadın (qız); 2. şaxtaçı arvadı
прил. şaxtaçı -i[-ı]
прил. şaxta -i[-ı]; шахтное строительство şaxta inşaatı
м (мн. шахтовладельцы) şaxta sahibi, mədən sahibi
ср xüs. şaxta idarəsi, mədən idarəsi
ШАШЕЛЬ, ШАШЕНЬ м xüs. taxta qurdu
ШАШЕЧКА I ж шашка I söz. kiç. ШАШЕЧКА II ж шашка II söz. kiç
ж 1. dama taxtası, şahmat taxtası; 2. dama qutusu; 3. zool. xallı kəpənək
прил. dama -i[-ı]; шашечная игра dama oyunu
м damaçı, damaoynayan
ж damaçı, damaoynayan qadın (qız)
ШАШКА I ж 1. ağac parçası, şalban parçası; 2. dama oyununu adi daşı; 3. только мн. шашки dama, dama oyunu; 3
м şişlik, tikəkabab
ж kababçı dükanı
прил. 1. şişlik -i[-ı]; 2. şişliklik, kabablıq; шашлычное мясо şişliklik (kabablıq) ət
ед. нет dan. 1. intriqa, hiylə, fitnə; 2. eşqbazlıq, eşq macəraları
м şvab (bax швабы)
ж bax шваб(ы)
ж xüs. lif süpürgə
прил. şvab -i[-ı]
мн. (ед. шваб м, швабка ж) şvablar (1. tar. orta əsr alman hersoqluğu, sonralar isə Şvabiya əyaləti əhalisi; 2
ж мн. нет собир. 1. yaramaz şeylər, zir-zibil, tör-töküntü, cır-cındır; 2. məc. yaramaz(lar), dələduzlar, alçaq adam(lar)
ж xüs. köhn. dərzixana
ж мн. нет xüs. ətir (tütünə qatılan ətirli maddə)
несов. bax шваркнуть
несов. bax шваркнуться
прич. 1. tullanmış, atılmış; 2. ilişdirilmiş
сов. məh. 1. tullamaq, atmaq; 2. ilişdirmək, vurmaq
сов. məh. 1. yıxılmaq, düşmək; 2. dəymək; toxunmaq
м dəniz. şvart (ehtiyat lövbəri)
м dəniz., av. şvartov, buraz, (gəmini və ya uçucu aparatı dayandığı yerə bağlamaq üçün qalırı kəndir)
ср dəniz. bağlama (gəmini, uçucu aparatı)
bax швартовить
несов. dəniz., av. 1. yan almaq (gəmi, uçucu aparat haqqında); 2. bağlanmaq (sahilə, körpüyə)
несов. dəniz., av. bağlamaq (gəmini, uçucu aparatı)
ж dəniz. bağlama (gəmini, uçucu aparatı)
прил. dəniz. bax швартовый
прил. dəniz. gəminin yanaşıb durması üçün