м мн. нет fəls. empiriomonizm (empiriokritisizmin bir növü)
м fəls. empiriomonist (empiriomonızm tərəfdarı)
прил. 1. fəls. empirizm -i[-ı]; эмпирическая философия empirizm fəlsəfəsi; 2. fəls. empirik, təcrübi, təcrübəyə əsaslanan, təcrübədən çıxan
ж мн. нет fəls. empiriklik, empirizmə. əsaslanma, empirizm mahiyyəti daşıma
прил. fəls. empirik, empirizmə əsaslanan, empirizm ruhunda olan, empirizm mahiyyətli
ж мн. нет fəls. empiriyə (insan, təcrübəsi; xarici aləmin hiss orqanları vasitəsilə dərk edilməsi)
м dan. tar. MTS işçisi
прил. dan. MTS -i[-ı]
ср нескл. zool. emu (Avstraliyada yaşayan dəvəquşuya oxşar quş)
м kim. emulqator (emulsiyalar əmələ gəlməsinə yardım edən maddə)
ср xüs. 1. emulsiya əmələ gəlmə; 2. emulsiya sürtmə
сов. и несов. xüs. emulsiya sürtmək
сов. и несов. xüs. 1. emulsiyaya çevrilmək; 2. emulsiya sürtülmək
м мн. нет emulsin (badamın tərkibində olan zülali maddə)
прил. xüs. 1. emulsiya -i[-ı]; 2. emulsiyalı
ср xüs. emulsiya sürtmə
сов. и несов. xüs. bax эмульгировать
сов. и несов. xüs. bax эмульгироваться
ж emulsiya (1. kim. bir mayenin başqa maye içərisində əriməyib qalan mikroskopik zərrələri; 2. foto kağızı və ya plyonkası üzərinə çəkilən həssas madd
ж мн. нет dilç. emfaza (1. nitqdə təmtəraq, həyəcanlılıq; 2. danışarkən bəzi səslərin çətinliklə tələffüz edilməsi)
прил. dilç. emfaza -i[-ı], emfatik
ж мн. нет tib. emfizema (xəstəlik nəticəsində bədənin bir yerində həddindən artıq hava ya qaz yığılması)
прил. tib. emfizema -i[-ı], emfızematoz
ср нескл. “n” hərfinin adı
м mus. enharmonizm (yüksəkliyi eyni, adları isə müxtəlif olan səslərin bərabərləşdirilməsi və eyniləşdirilməsi)
прил. mus. enharmonik; энгармонические тоны enharmonik tonlar
м tib. endarteriit (arteriyaların daxili qişasının iltihabı)
м bot., zool. endem (ancaq müəyyən bir yerdə (ölkədə, ərazidə) yayılmış bitki və ya heyvan)
прил. tib. endemik, yerli, müəyyən bir yerə xas olan (xəstəlik)
ж мн. нет endemiya (biryerdə yoluxucu xəstəliyin daim mövcud olması)
ж мн. нет etn. endoqamiya (ancaq öz qohumundan, tayfasından, ictimai qrupu içərisindən evlənmək adəti)
прил. etn. endoqamiya -i[-ı], endoqamiyaya əsaslanan
прил. endogen (daxili səbəblərlə izah edilən)
ж bot. endoderma (bitkilərin gövdə və köklərində bütün daxili toxumaları örtən hüceyrə təbəqəsi)
м мн. нет anat. endokard(ürəyin daxili qişası)
м мн. нет tib. endokardit (ürəyin daxili qişasının iltihabı)
прил. : эндокринные железы (fiziol.) endokrin (daxili ifrazat) vəziləri; ◊ эндокринная система anat. endokrin vəziləri sistemi
м xüs. endokrinoloq (endokrinologiya mütəxəssisi)
прил. fiziol. endokrinologiya -i[-ı], endokrinoloji
ж мн. нет fiziol. endokrinologiya (daxili ifrazat vəzilərindən bəhs edən elm)
м tib. endoskop (bədənin daxili boşluqlarını, məs.: qarın boşluğunu, sidik borusunu və s. işıqlandırıb müayinə etmək üçün cihaz)
прил. tib. endoskopiya -i[-ı], endoskopik
ж мн. нет tib. endoskopiya (bədən boşluqlarının endoskop vasitəsilə müayinəsi)
прил. kim. endotermik, istilikudan
м şahm. endşpil (şahmat oyununun son mərhələsi)
м arxeol. eneolit (neolitdən tunc əsrinə keçid dövrü)
ж мн. нет tib. enervasiya (əsəb zəifliyi)
м мн. нет fəls. energetizm (XX əsrin əvvəllərində təbiyyatçılar arasında meydana çıxmış idealist cərəyan)
м energetik (energetika mütəxəssisi)
ж мн. нет energetika (1. fizikanın enerji bəhsi; 2. texnikanın enerjinin müxtəlif növlərinin tətbiqi və onlardan istifadə üsullarından bəhs edən sahəs