ср dan. волокно söz. kiç
ж 1. məh. yük kirşəsi (volsuz yerlərdə atla yük daşımaq üçün xüsusi xizək); sürütmə; 2. şaxmala (mala növü); 3
м köhn. könüllü, fədai, könüllü əsgər
ВОЛОНТЁРНЫЙ, ВОЛОНТЁРСКИЙ волонтёр söz. sif
прил. köhn. şəhlagöz, şəhlagözlü
м 1. tük, saç; 2. qıl; ◊ на волос tük qədər; ни на волос heç, əsla, qətiyyən, zərrə qədər; до седых волос qocalana qədər, başı ağarınca; волосы стали
dan. bax волосатый 2-ci mənada
м 1. zool. qılqurd; 2. miner. lifli ametist
ж мн. нет tüklülük, qıllılıq; tükbasma
прил. 1. tük basmış, uzunsaçlı; 2. tüklü, qıllı
мн. dan. kin. tük, saç
м волос söz. kiç
ж tükcük, bir dənə tük
прил. 1. tüklü, saçlı; 2. lifli
1. волос söz. sif.; 2. tükdən qayrılmış; 3. anat. kapilyar; волосные сосуды tük damarlar (kapilyarlar)
ж мн. нет xüs. kapilyarlıq (mayelərin nazik borularda qalxma və enmə hadisəsi)
bax волосной
прил. tükşəkilli, tükəoxşar
ж tex. cızıq-cızıqlıq (metal məmulatı üzərində nazik cızıqlar, çatlaqlar şəklində nöqsan)
м волос söz. kiç. 1. tük, tükcük; 2. saat tükü; 3. tel, sim; ◊ держаться на волоске (висеть) tükdən asılmaq (asılı olmaq), çox ümidsiz halda olmaq; на
прил. tükəbənzər, tükşəkilli, tük kimi
волость söz. sif
ж köhn. 1. nahiyə (keçmişdə qəza tərkibinə daxil olan inzibati-ərazi vahidi); 2. qədim Rusiyada: vilayət
м dan. tük döşək
ж dan. 1. at qılından toxunmuş tor (ələk üçün); 2. quş tələsi
прил. qıldan (tükdən) qayrılmış; волосяной матрац qıl (tük) döşək
ср мн. нет 1. sürümə, sürüyüb çəkmə; 2. tex. məftil çəkmə (metaldan onu getdikcə daralan deşiklərdən keçirmək yolu ilə məftil hazırlanması)
прил. tex. məftil dəzgahında hazırlanmış
tex. волочение (2-ci mənada) söz. sif
ж 1. məftil dəzgahs; 2. məftil sexi
м məftilçi, məftilçəkən, məftilqayıran (fəhlə)
несов. 1. sürümək, sürüyüb çəkmək; çəkmək, dartmaq; 2. məc. süründürməyə salmaq, süründürmək; 3. tex
несов. sürünmək
несов. bax волочить 1-ci mənada
несов. bax волочиться
м köhn. cadugər, sehrbaz, falçı
ср köhn. cadugərlik (etmə), sehrbazlıq (etmə), falabaxma, falçılıq
несов. köhn. cadugərlik etmək, sehrbazlıq etmək, fala baxmaq
ж мн. нет tib. qurdeşənəyi (dəri vərəmi)
м dan. canavar ovçusu
м 1. bot. dəvətikanı; 2. bayt. yaman dəmrov (itlərin başında və ya boynunda)
1. волк söz. sif.; волчий след qurd izi; 2. qurd dərisindən tikilmiş (hazırlanmış); ◊ волчий паспорт (билет) çar Rusiyasında: siyasi cəhətdən etibarsı
bax волчица
ж dişi canavar
нареч. fırlana-fırlana, fırfıra kimi; ◊ вертеться волчком fır-fır fırlanmaq
ВОЛЧОК I м fırfıra, fırlanqıc. ВОЛЧОК II м волк söz. kiç. ВОЛЧОК III м 1. əmici pöhrə, cır zoğ
м (мн. волчата); canavar balası, qurd balası
ж мн. нет köhn. cadugərlik, sehrbazlıq, falçılıq
м cadugər, sehrbaz; ◊ маг и волшебник bax маг