ср копыто söz. kiç. dırnaqcıq
ж bax копи
прил. bot. nizəşəkilli, mizraqşəkilli (yarpaq)
м tar. 1. nizəli əsgər; 2. silahdaşıyan
bax копьевидный
ср копьё I söz. kiç
КОПЬЁ I ср (мн. копья) nizə, mizraq, cida; ◊ копья ломать bərk dalaşmaq, bərk mübahisə etmək, cəng-cidala çıxmaq
ж мн. нет (müxtəlif mənalarda) qabıq; кора дерева ağac qabığı; покрываться (обрастать) корой qabıqlanmaq, qabıq bağlamaq; ледяная кора buz qabığı; зем
корабль söz. sif.; корабельная команда gəmi komandası
м köhn. gəmi sahibi, gəmiçi
ср мн. нет dəniz. gəmiçilik elmi
ср gəmi qəzası; gəminin batması; потерпеть кораблекрушение qəzaya uğramaq, batmaq (gəmi haqqında)
ср мн. нет dəniz. gəmiqayırma, gəmi inşaatı
м gəmiqayıran, gəmiqayırma mütəxəssisi
кораблестроение söz. sif.; кораблестроительное дело gəmiqayırma işi
ср мн. нет bax кораблестроение
м корабль söz. kiç.; gəmicik
ж gəmi; военный корабль hərb gəmisi; линейный корабль (линкор) xətt gəmisi (linkor); воздушный корабль hava gəmisi (dirijabl); ◊ сжечь свои корабли mə
м mərcan
1. коралл söz. sif.; коралловое ожерелье mərcan boyunbağı; 2. mərcani, mərcan rəngli, qıpqırmızı; коралловые губы mərcani dodaqlar, qırmızı dodaqlar
м quran
м dəniz. korvet (1. üçdorlu qədim hərb gəmisi; 2. qarovul gəmisi)
м kord (1. çox möhkəm parça növü; 2. qabarıq zolaqlı yun parça)
ж korda (at təlimində işlədilən uzun ip, qırmanc)
м teatr, kordebalet (dəstə ilə oynayan balet artistləri heyəti)
teatr, кордебалет söz. sif
ж hərbi, tar. qarovulxana
м мн. нет kordit (tüstüsüz barıt)
КОРДНЫЙ, КОРДОВЫЙ корд söz. sif
м korda ilə at oynadan
м kordon (1. sərhəd mühafizə dəstəsi; 2. qarovul xətti)
кордон söz. sif.; кордонная линия kordon xətti
1. корь söz. sif.; коревая сыпь qızılca səpkisi; 2. qızılcalı
м (мн. корейцы) koreyalı (xalq)
ж döş əti (donuz və ya dananın döş hissəsindən kəsilmiş ət)
Корея və корейцы söz. sif.; корейский народ Koreya xalqı
ж мн. нет enlikürəklik, kürəyi enlilik
прил. 1. iri və möhkəm köklü (ağac); 2. enlikürək (adam)
ж мн. нет yerliləşdirmə, yerliləşdirilmə
сов. и несов. yerliləşdirmək
несов. 1. kök salmaq, yerləşmək, əsaslanmaq; 2. olmaq
м orta at (üçatlı qoşquda ortaya qoşulan at)
прил. 1. yerli; коренное население yerli əhali; 2. əsil; коренной бакинец əsil bakılı; 3. əsas, əsaslı, başlıca; коренной вопрос əsas məsələ; коренным
м (мн. корни) 1. (müxtəlif mənalarda) kök, rişə; 2. başlanğıc, bünövrə, əsas, mənbə; ◊ вырвать с корнем kökünü kəsmək, kökündən qoparmaq; в корне əsli
ед. нет köklər (yeyilən və ya dərman qayrılan bitki kökləri)
м məh. parç
коренья söz. kiç
корешок söz. sif
м 1. корень söz. kiç. kökcük, kök, rişə; корешок цветка çiçəyin kökü; 2. kötük (dəftərdə, kitabda)