КОФЕ, КОФИЙ м нескл. qəhvə
м kofr (1. bir neçə gözü olan sandıq; 2. hərbi, köhn. qala xəndəyində daşdan tikilmiş örtülü yol)
ж kofta (paltar)
ж кофта söz. kiç
КОХИНХИНКА, КОХИНХИНА ж k. t. koxinxin toyuğu (sıxtüklü iri toyuq cinsi)
кохинхина söz. sif
м baş; кочан капусты bir baş kələm
кочан söz. sif.; кочанная капуста baş kələm
ср 1. köçmə, köçərilik etmə; köçəri həyat sürmə; 2. tez-tez yerini dəyişdirmə; 3. məc. səyahət etmə, gəzmə
несов. 1. köçmək; köçərilik etmək; köçəri həyat sürmək; 2. tez-tez yerini dəyişmək; 3. məc. səyahət etmək, gəzmək
м köçəri
ж köçəri qadın (qız)
кочевник söz. sif
прил. köçəri; кочевые племена köçəri tayfalar; кочевой образ жизни köçəri həyatı
несов. məh. 1. özünü əzmək, naz etmək, tərslik etmək; 2. lovğalanmaq, özünü çəkmək; 3. hoqqabazlıq etmək
ср 1. düşərgə, köç yeri; 2. köç; 3. bax кочевание
м ocaqçı, külxançı; паровозный кочегар parovoz ocaqçısı
ж tex. ocaqxana
tex. кочегарка söz. sif.; кочегарное оборудование ocaqxana təchizatı
ж tex. bax кочегарка
несов. keyimək, donmaq, qurumaq; у меня руки коченеют от холода soyuqdan əllərim donur
ж odçəkən, atəşkeş (ocaqda odu qarışdırmaq üçün alət)
ж кочерга söz. kiç
ж kələm özəyi
м məh. xoruz
м məh. кочет söz. kiç
ж 1. düşərgə, köç yeri; köç, köçəbə; 2. bax кочевание
ж torpaq koması, torpaq topası; iri kəsək, təpəcik
прил. kom-kom, topa-topa; kəsəkli; кочковатая земля kəsəkli yer
м k. t. kəsəkkəsən kotan (kəsəkli tarlaları şumlamaq üçün xüsusi kotan)
КОШ I м 1. düşərgə, köç, köç yeri; 2. alaçıq; 3. tar. Zaporojyedə: kazak düşərgəsi. КОШ II м məh. balıqtutan səbət
ж məh. ağıl (qoyun yatağı)
м 1. pişiktutan, pişikyığan (pişik dərisi hazırlamaq üçün pişik tutmaq və almaqla məşğul olan adam); 2
ж pişikbaz (pişiksevən) qadın (qız)
кошка söz. sif
мн. (ед. кошачье ср) zool. pişik fəsiləsi (pələng, şir, bəbir və s.)
м tar. koş atamanı (bax кош I 3-cü mənada)
м 1. pul kisəsi; 2. məc. cib; 3. köhn. tor kisə
м 1. pul kisəsi; 2. çanta
ср мн. нет ot çalma, ot biçmə
xüs. кошениль söz. sif.; кошенилевая краска koşenil boyağı
ж мн. нет 1. xüs. koşenil, qırmızı boyaq; 2. zool. qırmız böcəyi (koşenil boyağı verən böcək)
кошениль söz. sif
ж мн. нет məh. çalınmış ot
прич. biçilmiş, çalınmış
ж кошка söz. kiç və oxş.; pişikciyəz
ж dan. səbət
КОШКА I ж 1. pişik (dişisi); 2. pişik xəzi; 3. lövbər (qarmağı olan lövbər); 4. ayaq qarmağı (dirəklərə dırmaşmaq üçün); 5
м pişikyığan (xəz üçün pişik yığan adam)