м çobanaldadan (quş)
коза söz. oxş. və kiç. çəpişcik
bax косуля I
м 1. günlük (şapka qabaqlığı); 2. sipər (səngərdə); ◊ брать (взять, делать) под козырёк salam vermək (hərbi qaydada)
bax козырный
однокр. bax козырять
козырь söz. sif
м 1. kozır (kart oyununda baş xal); 2. məc. əsas dəlil, əsas vasitə; ◊ ходить козырем dan. təşəxxüslə yerimək
несов. 1. kozırla getmək, kozırı oynamaq (qumarda); 2. lovğalanmaq, təşəxxüs satmaq; 3. salam vermək (hərbi qaydada)
козюля söz. kiç
ж məh. gürzə (ilan)
ж dan. böcək
м tib. cinsi əlaqə
мест. bax который və какой; ◊ на кой черт (дьявол, леший) nəyə lazımdır, nəyinə (nəyimə) gərək; ни в коем случае; ни в коем разе heç bir vəchlə, heç c
нареч. bax кое-где
нареч. bax кое-как
мест. bax кое-какой
dan. bax кое-когда
мест. bax кое-кто
нареч. bax кое-куда
мест. bax кое-что
ж koyka (1. çarpayı, taxt; 2. çevrilib özü boşalan yük arabası; 3. asma yataq)
ср нескл. dilç. koyne (üstün bir dialekt əsasında əmələ gəlmiş ümumi dil)
КОК I м kəkil. КОК II м aşpaz (gəmidə)
м kök-saqqız (kauçuk verən bitki)
КОКА I ж (uşaq dilində) qaqa, yumurta. КОКА II ж koka (yarpaqlarından kokain çıxarılan tropik ağac)
м farm. kokain (narkotik maddə)
м мн. нет tib. kokainizm (1. kokaindən tədricən zəhərlənmə nəticəsində əmələ gələn ruhi xəstəlik; 2. kokain mübtəlalığı, kokain, düşgünlüyü)
м kokainçi, kokain çəkən (kokain düşgünü)
ж kokain çəkən qadın (qız)
кокаин söz. sif.; кокаиновый наркоз kokain narkozu
ж kokarda (rəsmi papaqlara vurulan dəmir nişan)
несов. dan. bax кокнуть
несов. dan. bax кокнуться
ж 1. işvəkar, cilvəli, nazlı, qəmzəli (geyimi və ya ədaları ilə kişilərin xoşuna gəlməyə çalışan qadın və ya qız); 2
нареч. işvə ilə, qəmzə ilə, nazla, cilvə ilə, işvəkarcasına
ж мн. нет 1. işvəkarlıq, şuxluq; işvə, naz, qəmzə, cilvə; 2. məc. bəzək, səliqə
прил. 1. nazlı, işvəli, cilvəli, qəmzəli, şux; 2. məc. bəzəkli, səliqəli
ср dan. naz etmə, əzilib-büzülmə
несов. dan. 1. naz etmək, əzilib-büzülmək; qır vermək; 2. özünü bəyəndirməyə çalışmaq
ср мн. нет 1. naz, işvə, qəmzə; 2. əzilib büzülmə
м tex. kökü (metal məmulat tökmək üçün sökülüb quraşdırılan qəlib)
кокиль söz. sif
мн. (ед. кокк м) bakt. kokklar (yumru bakteriyalar)
кокки söz. sif
м мн. нет tib. göyöskürək
прил. mil ilə toxunmuş; коклюшечные кружева mil ilə toxunmuş krujeva
ж krujeva mili
tib. коклюш söz. sif.; göyöskürəyə tutulmuş, göyöskürəkli
сов. dan. 1. vurmaq, ilişdirmək; 2. öldürmək; 3. toqquşdurub sındırmaq