ж мн. нет 1. barlılıq, məhsulluluq, səmərəlilik; 2. artma (törəyib artma, bar vermə, nəsi vermə) qabiliyyəti
прил. 1. barlı, məhsullu, meyvəli, çox bar verən (bitki); 2. məc. məhsuldar; 3. tez artan, tez çoxalan, törəyib artan
м k. t. meyvəçi (meyvəçilik mütəxəssisi)
bax плодоводческий
ср мн. нет k. t. meyvəçilik
прил. meyvəçilik -i[-ı]; плодоводческая наука meyvəçilik elmi
прил. 1. meyvə -i[-ı], meyvəverən, barverən; плодовое дерево meyvə ağacı; 2. meyvədən hazırlanan; плодовые консервы meyvə konservləri
м zool. meyvə qurdu (cücü)
ж zool. almaqurdu (kəpənək)
ср мн. нет tib. uşaqsalma, uşaqsaldırma
ж bot. bəndəm, saplaq (meyvədə)
несов. xüs. meyvə vermək, bar vermək, məhsul vermək
ж мн. нет 1. meyvə vermə qabiliyyəti, məhsuldarlıq; 2. bitkinin verdiyi meyvənin miqdarı
прил. meyvəverən, barverən, məhsuldar, bəhrəli
ср мн. нет xüs. 1. meyvəvermə, barvermə, məhsulvermə; 2. hamiləlik, ikicanlılıq; 3. boğazlıq
м meyvəçi-tərəvəzçi
bax плодосушилка
ж bax плодосушильня
прил. meyvə-tərəvəz -u[-ü]; плодоовощной магазин meyvə-tərəvəz mağazası
bax плодосменный
м k. t. meyvə ağacı tingliyi
ср мн. нет münbitlik, məhsuldarlıq, bərəkət
ж münbitlik, məhsuldarlıq, bərəkətlilik
прил. münbit, məhsuldar, bərəkətli
м мн. нет k. t. meyvə yığma, meyvə yığımı
м мн. нет k. t. toxumdəyişmə
прил. toxumdəyişmə -u[-ü]; плодосменная система полеводства toxumdəyişmə tarlaçılıq üsulu
ж k. t. meyvəqurudan (maşın)
ж k. t. meyvəqurudulan yer (bina)
м k. t. meyvədərən (alət)
нареч. səmərəli (surətdə)
ж мн. нет məhsuldarlıq, səmərəlilik, xeyirlilik, əlverişlilik
прил. məhsuldar, səmərəli, xeyirli, əlverişli
ср k. t. meyvə anbarı
прил. giləmeyvə -i[-ı]
ж bot. çiçək tumurcuqları ilə dolu olan qısa budaq
прил. bot. meyvəverən, məhsullu, artıbtörəyən
несов. xüs. 1. bax гофрить; 2. bax гофрировать
ж plomb (1. malın üstündən asılan qurğuşun damğa; 2. çürük dişə doldurulan maddə)
ПЛОМБИР I м plombir (dondurma növü). ПЛОМБИР II м plombir (mala və s. plomb vurmaq üçün alət)
ср bax пломбировка
прич. 1. plomb vurulmuş; 2. plomblanmış, plomblu, plomb qoyulmuş, doldurulmuş; пломбированный зуб plomblanmış (plomblu) diş
несов. 1. plomblamaq, plomb vurmaq (mala); 2. plomb qoymaq, plomblamaq, doldurmaq (dişi)
несов. 1. plomblanmaq, plomb vurulmaq; 2. plomb doldurulmaq, plomb qoyulmaq (dişə)
ж мн. нет 5. plomblama, plomblanma, plomb vurma (vurulma); 2. plomb qoyma, plomb qoyulma (dişə); 3. plomb
прил. plomblama -i[-ı]
м xüs. plombçu, plombvuran (malları plomblayarı işçi)
прил. plomb -i[-ı]; plombluq
прил. 1. yastı, düz; 2. dayaz, səthi; 3. məc. bayağı, ən adi, şit; плоская шутка şit zarafat
ср coğr. yayla