ж dan. lağlağı, çoxdanışan, naqqal
несов. dan. 1. tutmaq, yapışmaq, qamarlamaq; 2. vurmaq, ilişdirmək; 3. yıxılmaq, düşmək
однокр. dan. bax цопать
м atların bir-birinin ardınca (qatarla) qoşulması
прил. bir-birinin ardınca qoşulan
нареч. 1. bir-birinin ardınca; 2. məc. dəstə-dəstə, qatarla, dəstə ilə
м idm. yüyəni birdən bərk dartma
ср мн. нет idm. yüyəni birdən bərk dartma
м şəkərləmə; şəkərlənmiş meyvə (meyvə (adətən sitrus) qabığı)
прил. şəkərlənmiş meyvə -u[-ü]; цукатный торт şəkərlənmiş meyvə tortu
несов. idm. yüyəni birdən bərk dartmaq
м xüs. köhn. çay qutusu, çay yeşiyi
м 1. (мн. цыгане) qaraçı, sıqan; 2. dan. avara, yolçu, dilənçi
несов. dilənmək, dilənçilik etmək
ж qaraçı qadın (qız)
ж 1. qaraçı qız; 2. ruslarda: hava və rəqs adı
прил. qaraçı (sıqan) -i[-ı]; цыганские песни qaraçı mahnıları; ◊ цыганская жизнь; цыганское существование qaraçı həyatı; qaraçı günü; цыганский пот kö
ж мн. нет sıqanşina (qaraçı mahnıları üslubunda yazılmış romanslar, sentimental havalar və onların qaraçı tərzində ifası)
несов. dan. təpinmək, üstünə qışqırmaq
однокр. dan. bax цыкать
межд. cip-cip, dü-dü (cü-cü)
ж dan. 1. toyuq, cücə; 2. məc. əzizim, quzum, gülüm (qadına, qıza nəvazişlə müraciət)
мн. cadar, qartmaq, gərtmək (dəridə)
м (мн. цыплята) cücə, çolpa
ж мн. нет cücə əti, çolpa əti
м 1. çalağan (quş); 2. cücə damı
ж 1. məh. tülkü, çaqqal; 2. cücələrə baxan (qulluq) edən işçi (qadın); 3. dan. kürt toyuq
прил. cücə (çolpa) -i[-ı]
ж цыпка söz. kiç
: ◊ на цыпочках ходить, на цыпочки встать barmaqlarının üstündə, ayaqlarının ucunda, barmaqlarının ucunda gəzmək (qalxmaq)
ж bax цыпочка
несов. dan. vıyıldamaq (insanlar, quşlar, həşəratlar haqqında)
сов. bax цыркать
межд. dan. sus! kiri! yum! səsini kəs!
м çoban
прил. çoban -i[-ı]; чабанья стоянка çoban düşərgəsi
несов. köhn. çobanlıq etmək
прил. çoban -i[-ı]; чабанская собака çoban iti
ж çoban deyəsi
м мн. нет bot.. kəklikotu, kəkotu
м bax чабёр
ср мн. нет 1. ağzını marçıldatma; 2. marçıltı
несов. ağzını marçıldatmaq
однокр. bax чавкать
ж zool. çavıça (qızıl balıq növü)
м мн. нет 1. tüstü, buxar, dəm; 2. yanıq qoxusu; 3. məc. bataqlıq, pozucu mühit
несов. 1. tüstüləmək; 2. безл. dəm çalmaq
прил. 1. tüstülənən, tüstülü, dəmli, dəm çalan; qoxu ilə dolu; 2. məc. bihuşedici
ср köhn. çağa, uşaq
прил. köhn. uşaqcanlı, öz uşaqlarını sevən