ж bax заковычка
сов. axsaya-axsaya yerimək, ayaqlarını sürüyə-sürüyə yerimək
ж çətinlik, anlaşılmazlıq, dolaşıqlıq, mürəkkəblik
прил. dan. 1. hiyləgər, hiyləbaz, fəndgir; 2. çətin, anlaşılmaz, dolaşıq, mürəkkəb
ж dan. bax заковычка 2-ci mənada
сов. dan. qurdalamağa (eşələşdirməyə, didməyə) başlamaq
ж dan. 1. əngəl, çətinlik, maneə, ilişik; 2. hiylə, kələk, fənd, eyham; говорить заковычками eyhamla danışmaq
сов. bax когтить
ср mıxlama, çalma, qaxma, vurma (mıx, paya)
несов. bax заколотить 1-ci və 2-ci mənalarda
несов. bax заколотиться 1-ci və 2-ci mənalarda
прич. и прил. ovsunlanmış, tilsimlənmiş; ovsunlu, tilsimli; ◊ заколдованный круг tilsim (çıxılmaz vəziyyət)
сов. ovsunlamaq, tilsimləmək, tilsimə salmaq
несов. bax заколдовать
несов. ovsunlanmaq, tilsimlənmək
сов. 1. tərpətmək, yırğalamaq; tərpətməyə başlamaq, yırğalamağa başlamaq; 2. məc. sarsıtmaq, sarsıtmağa başlamaq; 3
сов. 1. tərpənmək, yırğalanmaq; tərpənməyə başlamaq, yırğalanmağa başlamaq; 2. məc. sarsımaq, sarsılmaq; sarsılmağa başlamaq; 3
сов. gəzmək, dolanmaq
ж 1. öldür(ül)mə, kəs(il)mə; 2. sancma, sancaqlama; 3. sancaq
сов. sünbüllənmək, sünbül bağlamaq
сов. dan. 1. mıxlamaq; 2. çalmaq, çaxmaq, vurmaq (paya, mıx); 3. dan. əzişdirmək, ölüncə döymək; 4. döyməyə başlamaq (qapını)
сов. dan. 1. mıxlanmaq; 2. vurulmaq (paya, mıx); 3. döyünmək, çırpınmaq; döyünməyə başlamaq, çırpınmağa başlamaq (ürək və s
прич. 1. öldürülmüş (ucu şiş silahla); 2. kəsilmiş (heyvan); 3. sancaqlanmış, sancılmış
ЗАКОЛОТЬ I сов. 1. öldürmək (ucu şiş silahla); 2. kəsmək (heyvanı); 3. sancmaq, sancaqlamaq, ilişdirmək; 4
сов. özünü öldürmək (ucu şiş silahla)
прич. 1. mıxlanmış; 2. çaxılmış, çalınmış, vurulmuş (paya, mıx)
ж заколка (3-cü mənada) söz. kiç
сов. 1. tərpətmək, yırğalamaq; 2. yellətmək, dalğalandırmaq; 3. tərpətməyə (yırğalamağa, yellətməyə) başlamaq
сов. 1. tərpənmək, yırğalanmaq; 2. yellənmək, dalğalanmaq; заколыхались знамена bayraqlar dalğalandı; 3
сов. bax кольцевать
несов. bax закольцевать
несов. halqalanmaq, halqa keçirilmək
сов. bax компостировать
м 1. qanını; 2. qayda; законы нравственности əxlaq qaydaları; ◊ драконовские (драконовы) законы bax драконовский; закон божий köhn
м dan. 1. qanunşünas; 2. qanunlara ciddi riayət edən, qanunpərəst, qanunpərvər, qanunçu
нареч. qanunən, qanunla, qanuna uyğun olaraq
прил. qanuni doğulmuş
ж мн. нет qanunilik, qanunauyğunluq
прил. qanuni, qanunauyğun; ◊ законный брак qanuni evlənmə (nikah, kəbin)
м 1. qanunşünas, hüquqçu; 2. inq. əv. qanunşünaslıq müəllimi
ср мн. нет qanunşünaslıq
законоведение söz. sif
м 1. qanunverən, qanunverici; 2. məc. dəb qoyan, qayda qoyan
ж bax законодатель
прил. 1. qanunverici; законодательные органы qanunverici orqanlar, 2. qanunvericilik -i[-ı]; законодательная работа qanunvericilik işi
ср 1. qanunvericilik; 2. собир. qanunlar; Азербайджанское законодательство Azərbaycan qanunları
сов. qanunvericiliklə məşğul olmaq
нареч. 1. qanuna uyğun olaraq, müəyyən qanunla, müəyyən qanuna tabe olaraq; 2. müntəzəm surətdə (inkişaf etmək)
ж qanunauyğunluq, müəyyən qanuna tabelik
прил. 1. qanunauyğun; 2. məntiqi olaraq əsaslandırmaq; müntəzəm