инсанар тIимил авай
тIимил къуват (гуж) авай, тIимил къуватлу, тIимил гужлу, къуват тIимил авай
тIимил умуд авай, тIимил умуд кутаз жедай; бегьем умуд кутаз тежер; тIимил ихтибарлу, бегьем ихтибар ийиз тежер
тIимил халкь (агьалияр) авай
тIимил образование (тагьсил, кIелун) авай
тIимил акахьдай, бегьем акакь тийир
тIимил тежрибалу, тIимил тежриба авай
бегьем юзан тийир, четиндиз юзадай, заландиз юзадай
тIимил гьазурвал авай, бегьем гьазурвал авачир
тIимил гъавурда акьадай, бегьем гъавурда акьан тийир
тIимил къазанжи авай (гудай, гъидай), къазанжи тIимил гудай
тIимил виже къведай, бегьем виже текъвар
тIимил продукция гудай; тIимил нетижа гудай
1. тIимил развивать хьанвай, тIимил еке хьанвай. 2. тIимил кIелай, фикир тIимил ачух тир, фикир бегьем ачух тушир
куьруь; аскIан; гъвечIи буйдин
тIимил малумат авай, тIимил хабар авай, тIимил чирвал авай
гъвечIи (тIимил) хзан авай
зайиф; тIимил къуват авай, къуват тIимил авай
тIимил мана (метлеб) квай, метлеб тIимил квай
тIимил уьцIуь, кьел тIимил квай
тIимил бажарагълу, тIимил бажарагъ авай
ж 1. тIимилвал, гъвечIивал. 2. тIимилди, са тIимил, жизви; жизви шей; гъвечIи шей; тIимил шей (кар)
тIимил тираждин, тIимил тираж авай
тIимил инандирмишдай, тIимил чIалахъардай
тIимил бегьерлу, тIимил бегьер гудай (гайи)
тIимил (гъвечIи) къимет авай
тIимил кьадардин; гъвечIи; тIимил ксар квай
тIимил гьисс ийидай; тIимил хабар жедай
1. гъвечIи; от мала до велика гъвечIидалай чIехидалди; с малых лет гъвечIи чIавалай; ботинки малы ботинкаяр гъвечIи я
разг. гада; он славный малый ам вижевай гада я
аял; гада
1. гада, эркек аял. 2. пер. аял (бегьем тушир, тежриба авачир, жегьил ва я чIехи итим)
гададин; гадайрин
1. аялдин, гададин. 2. гадавилин, аялвилин
гадавал, аялвал
1. гада. 2. аял.
гада, эркек аял
разг. лап гъвечIи, бицIи
таза аял, бицIи бала, шараг
см. малѐк
ширчи, шир ядайди
1. цIун, къиздирмадин. 2. цIаяр гъидай, къиздирма гъидай
мн. нет цIай, къиздирма
ширчивилин; шир ягъунин; малярные работы шир ягъунин (ширчивилин) кIвалахар
диде
мн. нет, обл. чул, хешил (гьажибугъдад гъуьруьн)
разг. 1. диде. 2. диде-ччан, къари-диде (яшлу дишегьлидиз хала лугьудай хьтин)
дидедин. ♦ маменькин сынок дидед ценцик хвейиди, харуз хвейиди
уст. нек гудай паб (ччарадан аялдиз), аял хуьдай паб
мамонт (филдин жинсиникай, муркIарин девирда хьайи, гила анжах ччиликай кIарабар жигъидай зурба са гьайван)