sözgötürməz
sözgötürməz
sif. Məğrur, mütəkəbbir, dikbaş. Səkinə ərinin özünüsevən, sözgötürməz bir adam olduğunu bilirdi. M.İbrahimov
Полностью »прил. 1. гордый (обладающий чувством собственного достоинства) 2. не терпящий замечаний
Полностью »