səadətsiz
səadətsiz
sif. Bəxtsiz, bədbəxt, uğursuz. Sözün şənində şöhrət var, bu məna qəflətən solmaz; Çiçəksiz, sözsüz, insansız, səadətsiz bahar olmaz! S
Полностью »I прил. несчастливый (не знающий счастья), несчастный. Səadətsiz həyat несчастливая жизнь II нареч. несчастливо
Полностью »