араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра гаф, гафарин кӀватӀал. Ви катӀунриз хьуй аферин, гьар келима Икьван дерин
фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) инсандин, гьайвандин пелелай кьамал кьван тир пай. Паташов вич хьайла зурба, Эцигна келледал турба, Фаг
прил. сефигь инсан, акьул авачирди. Келлегуьз кьучи жедалди, Дугъри факъирвал хъсан я. С. С. Чун патал хъсан я
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра сефигь инсан, акьул авачирди. Гъавурда акьадайдаз вад йис тӀимилни туш, Гъамид хьтин келлегуьздиз гзафни! 3
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера сефигьвал, акьул авачир гьал. Герек туш чаз келлегуьзвал С. С
фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, йри, -йра жегьил гамиш.
фарс, т-б, сущ.; кимивал, затӀ авачир гьал. Дустариз вирт, чӀем, Душманриз кем ХупӀ ярашугъ я. А. Гь
|| КЕМЕНЧИ фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра || ди, -да; -яр, -йри, -йра симеривай махсус тӀвал гуьцӀуьналди авазар ядай музыкадин алат
фарс, сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра вагьши гьайвар кьаз гъуьрч ийидайла, абурал вегьедай еб, мерез
кил. КЕМЕН.
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра кемен (кеменчи) алат ядай устӀар. Зи стха кеменчи тир. Р.
сущ.; -или, -иле кеменчидал авазар ядай пешекарвал.
фарс, сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра резиндикай раснавай жакьвадай затӀ. Ингье, цӀши герб: Дербенрин кӀеледин цлан кӀане са ящикдал вич ацукьна, муьк
|| КЕЛЕФ фарс, сущ.; -ди. -да; ар, -ри. -ра гъаларин кӀватӀ. * кенефдин (келефдин) кьил квахьун гл., нин хабарсуз хажалатдин кар ва я хабар, дердияр г
туьрк хуьр. * кент худа куьгь., сущ. хуьруьн чӀехиди. Жафад хьана и кент худа. С. С. Кавказдиз.
туьрк, куьгь., сущ.; -ди, -да; -яр, йри, -йра. 1) хуьруьнви. 2) зараф. пад-къерех такур, хуьруьн инсан
кил. КУЬПЕЙУГЪЛИ.
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) манат пулунин вишяй са пай. Я канаб, я пек чизавач, Вичиз я жуьт, тек чизавач, Цурун пуд кепек чизавач
рах., сущ. куьлуь-шуьлуь пул.
урус, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра кьезил шапка.... сада кьулухъай атана Азизан тумаждин кепка алай кьилиз вичивай жедайвал са лапӀаш вегьена
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хинкӀардин шурпадикай кинияр хкуддай алат. Тарифин са кепкирдин, Фирчиндинни кӀар галай
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра яб атӀанвай хеб.
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) пехърез ухшар, лувара лацу цӀакулар жедай къуш. Тарарин кукӀвара ва далдайра агаж хьанвай нуькӀер, пехъер ва
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гьакъикъат, дуьзвал. Са вахтунда - хабар я шад - Гъалиб хьана Керемат
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра еке, залан гуьзлемиш тавунвай писвал. Ихьтин керематар гьар сана кьиле физвайдахъ чун халис Уьмуьрдини инанмишарзава
|| КЕРЕМАТ(АР) ! межд. гуьзлемиш тавунвай кар, хабар, ван хьайила, мягьтелвал къалурдай гаф. – Вув-в, керематар!
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) зарб авунин гьисабрин таблица. 2) куьч. фикир, хиял. За ви керет чирда ман, Зун гъавурда акьуна, Кьведра кьвед ваз кӀ
туьрк, прил. 1) заха. 2) ( чӀехи гьарфуналди: К) эркекдин хас тӀвар - Керим.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀарасдин куьруь кьатӀ.
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра чиляй чӀуру хъчар акъуддай, накьв хъуьтуьлардай алат. Керки гваз алахъна дуьзар хьийидай А
кил. КИРПИЧ.
туьрк, прил. Гьа хълу. Уста Нафталиди лагъанатӀа, керчек я, - тестикьарна Селимата. Гь. Къ. Четин бахт
гл., ни вуж; -да, -на; -из, -зава; -а || -ая, -ин, -рай, -мир; керчекар авун, керчекар тавун, керчекар тахвун, керчекар хъийимир са вуж ятӀани гьахъ
нар.; керчек яз. СтӀал Сулейман вичин халисан яратмишунриз керчекдаказ ва тамамдаказ экуь дуьнья такур шаир я
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀеви накьвадин кӀватӀ. Чна, лежберри, цазвай никӀера амукьзавай кесекар рушари кацадивди куьлуь хъийизва
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра са касди масадаз вичин къанажагъдалди ийидай эсер. Синонимар: таъсир, авторитет, нуфуз
прил. таъсир ийидай. Гьамида фикир авуна хьи, Селвана амалар чидай кесерлу инсан я. А. А. Пад хьайи рагъ
! межд.; язух чӀугуналди са никай ятӀани фикир авун, фикир лугьун.
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) дуланажагъдин шартӀар писди. Кесиб къецел экъечӀайла, пачагьди и сеферда адан гуьгъуьниз фин кьетӀ авуна
прил. мал-девлет авачир, гужуналди вичин кьил хуьзвай.. Везирди, фена, лагьана кесиб касдиз. Ф. Кесиб кас
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кесиб тир гьал. # ~ иле гьатун, ~иле амукьун, ~иляй акъатун, ~илел дамахун
нар. кесибвал хас яз. Синоним: кесибдаказ. Антоним: варлудаказ.
нар.; кесиб яз. - Кесибдаказ яшамиш жезва чи халкь. ЛГ, 2003, 8. V. Синоним: кесибвилелди. Антоним: варлудаказ
т-б., прил.; туьнт. * кескин хьун гл., вуж туьнт хьун. Гъиле кьуна къукъвад аса, Им чи винел хьана кескин
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) дубурдин агъа кьил гьяркьуь хьайи азар. Синоним: бабасил
фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) яшамиш хьун патал кьилиз акъудзавай кӀвалах. Фагьум, фикир ая, килиг, Куьне твах куь кеспи вилик
туьрк, прил. лап куьруь. Микаила... дамахдив кестирма къулар чӀугвадай Гь. М. Чи бахт чи гъиле ава. - Москвадиз гьи рекьяй фейитӀа хъсан я? - адан
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра канабрин кушдикай хранвай векъи парча.
араб, сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера бедендиз регьят жедай, рикӀик гьевес киткидай гьал, гьисс. Гъич чи тама тач шуьмегъ тӀвал
сущ.; кьибле патаз акси пад. Нисинилай алатайла кефер патахьай чилин циф къарагъна хуьруьхъди къвез эгечӀна А