vollständig adj. tam, başıbütöv, başıbütün, mükəmməl, qüsursuz, bütöv, dəc, əməlli, əməlli-başlı, hərtərəfli; F ədəlli-bədəlli; adv. tamam, lap, büsbütün, birdəfəlik, biryolluq; boyaboy, əməllicə, kamilən; ~ zerstört werden bir yolluq xarab olmaq