Ekvtime Semyonoviç Takaişvili (gürc. ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი; 4 yanvar 1863 və ya 1863[1] – 21 fevral 1953 və ya 1953[1], Tbilisi) — Gürcü tarixçi, arxeoloq və ictimai xadim, pravoslav müqəddəsi.
Ekvtime Takaişvili | |
---|---|
gürc. ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი | |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 4 yanvar 1863 və ya 1863[1] |
Vəfat tarixi | 21 fevral 1953 və ya 1953[1] |
Vəfat yeri | |
Dəfn yeri |
|
Təhsili | |
Fəaliyyəti | antropoloq, arxeoloq, tarixçi, universitet müəllimi[d] |
|
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Quriyanın qərb hissəsindəki Lixauri (gürc. ლიხაური) kəndində zadəgan Simon Takaişvilinin ailəsində anadan olmuşdur. Valideynlərini erkən yaşda itirdikdən sonra qohumlarının himayəsində böyümüşdür.
1883-cü ildə Kutaisi klassik gimnaziyasını gümüş medalla bitirmişdir. 1887-ci ildə Sankt-Peterburq Dövlət Universitetindən məzun olmuşdur.
1887–1917-ci illərdə Tiflisin müxtəlif nüfuzlu məktəblərində, o cümlədən Tiflis zadəgan gimnaziyasında Gürcüstanın tarixi mövzusunda mühazirələr oxumuşdur. Bu illərdə elmi və təhsil fəaliyyətlərində fəal iştirak etmişdir. 1907–1921-ci illərdə Gürcüstanın Tarix və Etnoqrafiya Cəmiyyətinin rəhbəri olub. 1907–1917-ci illərdə Gürcüstanın tarixi Tao-Klarjeti bölgəsinə (hazırda Türkiyədə) bir sıra arxeoloji ekspedisiyalar təşkil etmışdir. Ekspedisiyalardan birində tapılan qədim freskaların eskizlərini hazırlayan gənc rəssam Lado Gudiashvili iştirak etmişdir.[2].
1917-ci il fevral inqilabından sonra siyasətlə məşğul olmağa başladı. 26 may 1918-ci ildə Gürcüstanın İstiqlal Bəyannaməsini imzalayanlardan biri olmuşdur.[3] Gürcüstan Milli Demokratik Partiyasının yaradılmasında fəal iştirak etmişdir. 1919–1921-ci illərdə Gürcüstan Demokratik Respublikası Qurucu Məclisinin sədr müavini vəzifəsinə seçilmişdir.
1918-ci ildə Tbilisi Dövlət Universitetinin qurucularından və müəllimlərindən biri oldu. Qırmızı Ordu hissələrinin Gürcüstan ərazisinə daxil olmasından sonra həm Universitetdəki, həm də parlamentdəki vəzifələrini itirdi. Noy Jordaniya hökuməti ilə birlikdə Fransaya mühacirətə getdi.
Gürcüstan Demokratik Respublikası hökuməti xəzinəni və gürcü maddi mədəniyyətinin bütün eksponatlarını özü ilə apardı. 39 böyük qutuda saxlanılan maddi əşyalar Marselə aparılaraq bank saxlancına yerləşdirildi. Daha sonra qiymətli yük Parisdəki banklardan birinə daşındı. Xəzinənin rəsmi sahibi sürgündəki hökumət olmasına baxmayaraq, əslində bütün madd nümunələrə Ekvtime Takaişvili nəzarət edirdi. 1930-cu illərin əvvəllərində Takaişvili, keçmiş Merel knyazı Nikolay Dadianinin qızı Şahzadə Salome Obolenskayanın (1878–1961) ona qarşı məhkəmə iddiasını qazandı. Salome Obolenskaya Zuqdididəki keçmiş Dadiani sarayından olan xəzinənin bir hissəsinə iddia edirdi.
Müxtəlif Avropa muzeylərinin gürcü xəzinələrini əldə etmək cəhdlərinə və həddindən artıq iqtisadi çətinliklərə baxmayaraq, Ekvtime heç vaxt kolleksiyasından heç nə satmadı, Millətlər Cəmiyyəti Sovet İttifaqını tanıyan zamana, yəni 1933-cü ilə qədər kolleksiyanı qorudu. Parisdəki Gürcüstan hökumətinin səfirliyi ləğv edildi və "Gürcüstan ofisi"nə çevrildi. Qiymətli xəzinə Fransa dövlətinin mülkiyyətinə keçdi. 1935-ci ildə Takaişvili Fransa hökumətini xəzinəni Gürcüstana təhvil verməyə çağırdı. Ancaq o, yalnız İkinci Dünya müharibəsinin sonunda, 1944-cü ilin noyabrında, SSRİ-nin Parisdəki səfiri A. Bogomolovun diqqətini çəkə bildi. İosif Stalin və general Şarl de Qoll arasındakı yaxşı münasibətlər də Gürcüstan xəzinələri kolleksiyasını vətənə qaytarmağa kömək etdi. Gürcüstana qayıdan Takaişvili ev duatağına çevrildi. O, Tiflisdə 1953-cü ildə həyata gözlərini yumdu.
Gürcüstan və Qafqazın tarixi və arxeologiyası ilə bağlı bu gün xüsusi əhəmiyyət kəsb edən çoxsaylı elmi əsərlərin müəllifidir. Ekvtime Takaişvili bir çox qədim gürcü əsərlərinin ilk naşiri idi. "Gürcüstana müraciət" onlardan biridir.