Himeyuri Sülh Muzeyi (ひめゆり平和祈念資料館, Himeyuri Heyva Kinen Şiryokan?) – Yaponiyanın Okinava prefekturasının İtoman şəhərində yerləşən muzey.[1] Muzey Okinava döyüşü zamanı yaralı yapon əsgərlərə tibbi yardım göstərmiş Himeyuri tələbələrinə həsr olunmuşdur.[1]
Himeyuri Sülh Muzeyi | |
---|---|
Əsası qoyulub | 23 iyun 1989 |
Açılış tarixi | 23 iyun 1989 |
Ölkə | |
Yerləşir | İtoman |
26°05′46″ şm. e. 127°41′25″ ş. u. | |
himeyuri.or.jp | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
"Himeyuri" sözü Okinava prefekturasının iki qadınlar məktəbini bildirmək üçün istifadə olunur.[1] Onların 1916-cı ildə yaratdıqları jurnalın adından yaranan bu söz bu məktəblərdə təhsil alan şəxsləri adlandırmaq üçün istifadə olunmağa başlanmışdır.[1]
İkinci dünya müharibəsi zamanı Himeyuri tələbələri Okinava döyüşündə yaralanan yapon əsgərlərə tibbi yardım göstərmək məqsədilə səfərbər olmuşdurlar.[1] Müharibə nəticəsində əsgərlərə qayğı göstərən 136 Himeyuri tələbəsi və müəllimi ölmüşdür.[1] Himeyuri Sülh Muzeyi 1989-cu ildə bu şəxslərin fədakarlığını anmaq və müharibə xatirələrini nümayiş etdirmək məqsədilə yaradılmışdır.[1]
Muzey Himeyuri qülləsinin yaxınlığında yerləşir.[1] İki məktəbin əsas binası əsasında modelləşdirən muzey binasında müharibədən əvvəlki dövrü təsvir edən sənədlər, sahə xəstəxanasının dioraması və sağ qalmış Himeyuri tələbələrinin mesajları sərgilənir.[1] Muzey ziyarətçilərini Okinava döyüşündən bir il əvvəl – 1944-cü ildə məzun olmuş sinifin fotosu qarşılayır.[1]
Muzeyin birinci sərgi zalı məktəblərin həyatına həsr olunub.[1] İkinci sərgi zalında isə Himeyuri tələbələrinin vəzifələri və xəstəxana kimi istifadə olunmuş Haebaru mağarasının modeli sərgilənir.[1] Üçüncü sərgi zalında müharibədən sağ çıxmış Himeyuri tələbələrinin müsahibələri və ABŞ ordusu tərəfindən çəkilmiş fotoları nümayiş etdirilir.[1] Dördüncü sərgi zalında sağ qalanların yazılı xatirələri və Himeyuri tələbələrinin fotoları yer alır.[1] Beşinci sərgi zalında sağ qalan Himeyuri tələbələrinin bəyannaməsi öz əksini tapmışdır: "Bizim hər birimiz müharibədə yaşadıqlarımızı danışmağa davam edəcəyik".[1]