Norveç iqtisadiyyatı strateji sahələrdə dövlət mülkiyyətinə malik inkişaf etmiş qarışıq iqtisadiyyatdır. Qlobal biznes sikllarına həssas olmasına baxmayaraq, Norveç iqtisadiyyatı sənaye dövrünün başlanğıcından etibarən möhkəm böyümə göstərmişdir. Ölkənin digər Avropa ölkələri ilə müqayisədə çox yüksək həyat səviyyəsi və güclü inteqrasiya edilmiş bir təminat sistemi var. Norveçin müasir istehsal və rifah sistemi təbii ehtiyatların, xüsusilə də Şimal dənizi neftinin istismarı nəticəsində yaranan maliyyə ehtiyatına güvənir.[4][5][6][7][8] Birləşmiş Millətlər Təşkilatının 2016-cı il məlumatlarına görə, Norveç Lüksemburq (kiçik dövlət) və İsveçrə ilə birlikdə dünyada adambaşına ÜDM 70.000 ABŞ dollarından yuxarı olan (kiçik ada dövlətləri və mikrodövlətləri çıxmaqla) yeganə üç ölkədir.[9]
Norveç iqtisadiyyatı | |
---|---|
Statistika | |
ÜDM | 398.831.956.477,94 $[1] |
Adambaşına düşən ÜDM | 75.704 $[2] |
İnflyasiya (İQİ) | 3,5 ± 0,1 %[3] |
Əksi qeyd olunmayıbsa, bütün məlumatlar ABŞ dolları ilədir. |
Norveç dövləti təbii ehtiyatlarda və strateji neft sektoru (Equinor), su elektrik enerjisi istehsalı (Statkraft), alüminium istehsalı (Norsk Hydro), ən böyük Norveç bankı (DNB) və telekommunikasiya provayderi (Telenor) kimi strateji və cəmləşmiş sənaye sahələrində mülkiyyət mövqelərini qoruyur. . Hökumət Oslo birjasında açıq siyahıya alınmış şirkətlərin ümumi dəyərinin təxminən 35% -nə nəzarət edir, onun ən böyük yeddi şirkətinin beşi qismən dövlətə məxsusdur. Siyahıya alınmayan şirkətlər daxil olduqda, dövlətin sahiblikdə daha çox payı var (əsasən neft lisenziyası sahibliyindən). Norveçin dövlət müəssisələri kənd təsərrüfatına aid olmayan məşğulluğun 9,6% -ni təşkil edir, azsaylı dövlət mülkiyyət payına sahib şirkətlər daxil olduqda, demək olar ki, 13% -ə yüksəlir, ki bu rəqəm OECD ölkələri arasında ən yüksəkdir.[10] İstər dövlət, istərsə də siyahıya alınmayan firmalar, bazarda idarə olunan və yüksək liberallaşdırılmış bazar iqtisadiyyatı şəraitində fəaliyyət göstərirlər. Norveçin açıq bazar iqtisadiyyatında dövlətə nisbətən yüksək dərəcələrin birləşməsi dövlət kapitalizmin bir forması kimi təsvir edilmişdir.[11]
Aşağıdakı cədvəl 1980-2017-ci illərdəki əsas iqtisadi göstəriciləri verir. 2%-in altındakı inflyasiya rəqəmləri yaşıl rənglə verilmişdir.[12]
İl | ÜDM (AQP milrd. $ ilə) |
Adambaşına düşən ÜDM (AQP $ ilə) |
ÜDM artımı (real) |
İnflyasiya dərəcəsi (faizlə) |
İşsizlik (faizlə) |
Hökumət borcu (ÜDM içərisindəki nisbəti (%)) |
---|---|---|---|---|---|---|
1980 | 61.3 | 14,968 | ▲4.5 % | 10.9 % | 1.7 % | 46.7 % |
1981 | ▲68.0 | ▲16,568 | ▲1.6 % | 13.6 % | 2.0 % | 42.5 % |
1982 | ▲72.4 | ▲17,571 | ▲0.2 % | 11.3 % | 2.6 % | 37.7 % |
1983 | ▲78.3 | ▲18,936 | ▲4.0 % | 8.5 % | 3.4 % | 34.7 % |
1984 | ▲86.0 | ▲20,737 | ▲6.1 % | 6.2 % | 3.1 % | 34.5 % |
1985 | ▲93.7 | ▲22,517 | ▲5.6 % | 5.7 % | 2.6 % | 36.2 % |
1986 | ▲99.4 | ▲23,814 | ▲4.0 % | 7.2 % | 2.0 % | 45.1 % |
1987 | ▲103.7 | ▲24,707 | ▲1.8 % | 8.7 % | 2.1 % | 37.7 % |
1988 | ▲107.1 | ▲25,370 | ▼−0.3 % | 6.7 % | 3.1 % | 31.8 % |
1989 | ▲112.4 | ▲26,552 | ▲1.0 % | 4.5 % | 4.9 % | 31.7 % |
1990 | ▲118.8 | ▲27,956 | ▲1.9 % | 4.1 % | 5.2 % | 28.4 % |
1991 | ▲126.6 | ▲29,610 | ▲3.1 % | 3.4 % | 5.5 % | 38.4 % |
1992 | ▲134.1 | ▲31,183 | ▲3.6 % | 2.3 % | 5.9 % | 44.1 % |
1993 | ▲141.2 | ▲32,639 | ▲2.8 % | 2.3 % | ▬5.9 % | 52.6 % |
1994 | ▲151.5 | ▲34,829 | ▲5.1 % | ▲1.4 % | 5.4 % | 49.6 % |
1995 | ▲161.0 | ▲36,850 | ▲4.2 % | 2.5 % | 4.9 % | 32.1 % |
1996 | ▲172.2 | ▲39,205 | ▲5.0 % | ▲1.3 % | 4.8 % | 27.8 % |
1997 | ▲184.4 | ▲41,788 | ▲5.3 % | 2.6 % | 4.0 % | 25.2 % |
1998 | ▲191.3 | ▲43,084 | ▲2.6 % | 2.5 % | 3.2 % | 22.9 % |
1999 | ▲198.2 | ▲44,297 | ▲2.0 % | 2.4 % | ▬3.2 % | 24.3 % |
2000 | ▲209.2 | ▲46,471 | ▲3.2 % | 3.1 % | 3.4 % | 28.1 % |
2001 | ▲218.3 | ▲48,322 | ▲2.1 % | 3.0 % | 3.5 % | 26.7 % |
2002 | ▲224.9 | ▲49,464 | ▲1.4 % | ▲1.3 % | 3.9 % | 33.5 % |
2003 | ▲231.5 | ▲50,629 | ▲0.9 % | 2.5 % | 4.5 % | 42.7 % |
2004 | ▲247.3 | ▲53,771 | ▲4.0 % | ▲0.4 % | ▬4.5 % | 43.5 % |
2005 | ▲262.0 | ▲56,558 | ▲2.6 % | ▲1.5 % | 4.6 % | 42.0 % |
2006 | ▲276.5 | ▲59,180 | ▲2.4 % | 2.3 % | 3.4 % | 53.3 % |
2007 | ▲292.3 | ▲61,909 | ▲3.0 % | ▲0.7 % | 2.5 % | 49.2 % |
2008 | ▲299.5 | ▲62,560 | ▲0.5 % | ▲0.5 % | 2.6 % | 47.2 % |
2009 | ▼296.6 | ▼61,257 | ▼−1.7 % | 2.2 % | 3.2 % | 41.9 % |
2010 | ▲302.3 | ▲61,602 | ▲0.7 % | 2.4 % | 3.6 % | 42.3 % |
2011 | ▲311.6 | ▲62,656 | ▲1.0 % | ▲1.3 % | 3.3 % | 28.8 % |
2012 | ▲326.0 | ▲64,700 | ▲2.7 % | ▲1.7 % | 3.2 % | 30.2 % |
2013 | ▲334.6 | ▲65,673 | ▲1.0 % | 2.1 % | 3.5 % | 30.4 % |
2014 | ▲347.4 | ▲67,377 | ▲2.0 % | ▲2.0 % | ▬3.5 % | 28.8 % |
2015 | ▲358.1 | ▲68,796 | ▲2.0 % | 2.2 % | 4.4 % | 33.1 % |
2016 | ▲366.6 | ▲69,807 | ▲1.1 % | 3.6 % | 4.8 % | 36.7 % |
2017 | ▲380.0 | ▲71,831 | ▲1.8 % | ▲1.9 % | 4.2 % | ▬36.7 % |
Norveçin neft ixrac edən bir ölkə olaraq ortaya çıxmağı Norveç iqtisadi siyasəti baxımından bir sıra problemləri gündəmə gətirmişdir. Norveçin insan kapitalı investisiyalarının böyük hissəsinin neftlə əlaqəli iş sahələrində cəmləşdiyinə dair narahatçılıqlar yaranmaqdadır. Kritiklər Norveçin iqtisadi quruluşunun hər tərəfli işçiyə ehtiyac duymayan təbi mənbələrə bağlı olduğunu, iqtisadi artımın bu təbii sərvətlər üçün tələb və qiymətlə dalğalanmalarına qarşı olduqca müdafiəsiz qaldığına diqqət çəkir. Norveç Dövlət Pensiya Fondu neft gəlirlərindən asıllılığa qarşı qorunma yaratmaq üçün yaradılan səylərdən sadəcə biridir.
1970-ci illərdən bəri neftin parlamasıyla birlikdə İsveç və əsas da Finlandiya kimi digər Skandinaviya ölkələrinin əksinə, özəl sektorda yeni sənayelərin inkişaf etdirilməsinə və təşviqinin yaradılmasına dəstək olmaq üçün çox az hökumət dəstəyi edilmişdir. Ancaq, son on il beynəlxalq rəqabət edə biləcək yeni əsaslı sənayelərin yaranmasının təşviqi üçün ölkə ve yerli idarə səviyyələrində bəzi təşviqlər nəzərə çarpır. Üstün texnoloji sənayeyə əlavə olaraq, gələcəkdə məşğullar mənbəi olaraq xırda bizneslərin böyüməsini təşviq etməyə yönələn bir maraq da var. 2006-cı ildə Norveç hökuməti iş böyüməsini asanlaşdırmaq üçün doqquz "mütəxəssislik mərkəzi" qurmuşdur. Daha sonra iyun 2007-də hökumət Norveçdəki xərçəng araşdırmalarının 80%-nin Osloya yaxın yerlərdə olduğuna və Norveçin biotexnoloji şirkətlərinin çoxusuna yaxın olduğu faktına əsaslanaraq, Oslo Xəsrçəng Toplanmasının bir ixtisaslaşmış mərkəz olaraq ortaya çıxmasına kömək etmişdir.