Qali Adilbəyoviç Adilbəyov (rus. Галий Адильбекович Адильбеков; 1 yanvar 1908, Semipalatinsk vilayəti[d], Bozqır general-qubernatorluğu – 21 oktyabr 1943, Kanev rayonu[d], Kiyev vilayəti[1] və ya Kiyev vilayəti) — qazaxəsilli sovet hərbi xadimi,[2] tankçı-zabit, İkinci Dünya müharibəsi iştirakçısı, qarovul polkovnik-leytenantı (1942).
Qali Adilbəyov | |
---|---|
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 1 yanvar 1908 |
Doğum yeri |
|
Vəfat tarixi | 21 oktyabr 1943 (35 yaşında) |
Vəfat yeri |
|
Vətəndaşlığı | |
Təhsili |
|
Hərbi fəaliyyəti | |
Mənsubiyyəti | Sovet Sosialist Respublikaları İttifaqı |
Xidmət illəri | 1925-ci ildən |
Rütbəsi | polkovnik-leytenant, Sovet qvardiyası[d], Komandir |
Döyüşlər |
|
Təltifləri | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
ölümü zamanı Orta Asiya xalqlarının yeganə nümayəndəsi, ayrıca mühafizəçi sıçrayış tank alayının komandiri, həmçinin ayrıca tank briqadasının komandiri.
Hələ müharibənin əvvəlində SSRİ-nin mərkəzi qəzetlərində onun haqqında iki müstəqil nəşr var idi – 5 sentyabr 1941-ci ildə "Veçernyaya Moskva"[3] qəzetində və 13 sentyabr 1941-ci ildə "İzvestiya"[4] qəzetində.
İkinci Dünya müharibəsi başlamazdan əvvəl Adilbəyov Moskvada Stalin adına Zirehli Qüvvələr Hərbi Akademiyasında təhsil almışdır. O, bu akademiyanın məzunu olan yeganə qazax idi.[5]
1908-ci il yanvarın 1-də Semipalatinsk quberniyasının Belagaş volostunun Qızılqum kəndində anadan olub. milliyyətcə qazax. Mənşəyi - Tobıqtı tayfasından, Orta Yüz Arginları. Hələ uşaq ikən yetim, küçə uşağı qalıb, 1925-ci ildə Orenburqda Qazax rayon yeniyetmələr üçün 3-cü sinif məktəbini bitirib.
Qali Adilbekoviç 1925-ci ildə könüllü olaraq Qırmızı Orduya getdi. Tezliklə onu hərbi məktəbə (Türküstan cəbhəsi) oxumağa göndərirlər. 1928-ci ildə süvari komandirlərinin ilk məzunları sırasında Daşkənd şəhərindəki V.İ.Lenin adına Birləşmiş Orta Asiya Hərbi Məktəbini müvəffəqiyyətlə bitirib.
1931-ci ildə Leninqrad Ali Zirehli Zabitlər Məktəbində təlim keçmişdir.
Böyük Vətən Müharibəsi başlayandan döyüş əməliyyatlarının iştirakçısı, 51-ci tank diviziyasının 102-ci tank alayının tank batalyonunun komandiri olub. 10 iyul 1941-ci ildə hava örtüyü olmadan, davamlı artilleriya bombardmanı altında alay Vitebsk uğrunda döyüşə girdi. Vitebsk şəhərindəki aerodromu işğal edən düşməni darmadağın etmək lazım idi. Hücum zamanı batalyon komandiri Adilbəyovun maşını birinci oldu[6], o, alman tanklarını üç tərəfdən mühasirəyə aldı və düşmənin bir şirkətdən çox tankını məhv etdi[6]. Sürətli gecə hücumu ilə sovet tankçıları almanları darmadağın etdilər və piyadalar tankların ardınca aerodromunu işğal etdilər. Dəfələrlə maşınlara hücum edərək döyüşdən minimum yanacaqla çıxıblar. Sonra demək olar ki, boş tanklarla düşmən tankları ilə qarşılaşmalı oldular, çünki ertəsi gün səhər almanların əks hücumu başladı. İyulun 14-də kapitan Adilbekov sovet hissələrinin çıxarılmasını işıqlandırmaq üçün qaldı[6]. Bu döyüşlərdə qazanılan şücaət 1941-ci ilin yayında ordunun "Na vraga" qəzeti üçün yazdığı "Komandir Adilbekov" məqaləsində təsvir edilmişdir. 1941-ci ilin yayında o, hökumət mükafatına namizəd göstərilsə də, mükafat təqdim edilməmişdir[6].
1941-ci il avqustun sonundan oktyabrın sonuna qədər kapitan Q. A. Adilbekov 141-ci tank briqadasının ağır və orta tanklardan ibarət 1-ci batalyonuna komandirlik etdi. Avqustun 31-də Trubçevskdən 18 km qərbdə sentyabrın 8-dək davam edən tank döyüşü başladı. Sovet 141-ci tank briqadası və 108-ci tank diviziyası[a] (təxminən 200 tank) Quderyanın 47-ci korpusunun üstün qüvvələri (300-dən çox tank) ilə döyüşə girdi. 141-ci briqadanın tankları dönməyə vaxt tapmadan birbaşa dəmiryol qatarlarından döyüşə girdi. Bu, 13-cü Ordunun qoşunlarının mövqeyini bərpa etməyə, onu doldurmağa və 3-cü Ordu ilə birlikdə yenidən döyüşə girməyə kömək etdi. Sentyabrın ortalarına qədər düşmən burada dayandırıldı və sonra yenidən Sudost çayına, 40 km-dən çox məsafəyə aparıldı. 16 yaşayış məntəqəsi azad edilib. Sonra 1941-ci ilin avqust-sentyabr aylarında bu çox vacib idi. Və 1941-ci il sentyabrın ortalarına qədər düşmənin bu yerlərdə döyüşmək üçün praktiki olaraq heç bir şeyi yox idi. Quderyanın beş tankından dördü nokauta düşdü. Əgər bundan əvvəl Bryansk vilayətinin şəhərlərini 1–2 günə ələ keçirdisə, Trubchevsk iki ay tuta bilmədi.
Frans Qalder [b] 1941-ci il sentyabrın 14-də[7] "Müharibə gündəliyi"ndə yazırdı
"2-ci Panzer Qrupunda[c] tanklarla bağlı vəziyyət: 3-cü Panzer Diviziyası – tankların cəmi 20 faizi qaldı; 4-cü Panzer Diviziyası — tankların yalnız 20 faizi qaldı; 17-ci Panzer Diviziyası — qalan tankların 29 faizi; 18-ci Panzer Diviziyası — tankların 31 faizi qalıb".
Sovet əks-hücumunun nəticəsi olaraq cəbhə alt-üst edildi, bütün istiqamətlərdə döyüşlər getdi, Q. Adilbəyovun tank batalyonu mühasirəyə alındı, lakin döyüş tapşırığını yerinə yetirməkdə davam etdi. Düşmənin sayca xeyli üstün olan tank kolonnasını darmadağın edən batalyon düşmənin arxa cəbhəsini, onun hərbi hissələrini və canlı qüvvəsini darmadağın etdi. Mühasirədən çıxaraq, fasiləsiz döyüşlərdə komandir bir dənə də olsun itirmədən bütün tanklarını qoruyub saxlaya bildi. Bu şiddətli döyüşlərdən sonra Qaliy Adilbekoviçin xidmət etdiyi 141-ci tank briqadası almanların hücumunu cilovlamaq üçün davamlı əks-hücumlarda olmaqla, demək olar ki, hamısı həlak oldu və onun qalıqları 121-ci tank briqadasına birləşdi.
1941-ci ilin noyabrda kapitan Q. A. Adilbekov — Cənub-Qərb Cəbhəsinin 121-ci tank briqadasının 121-ci tank alayının komandiri.[8][9][d] Sonra 1941-ci il dekabrın 14-də bu vəzifəni kapitan İ.İ.Yakubovskiyə verdi.
27 mart 1942-ci ildən mayor Qali Adilbekov 121-ci ayrı-ayrı tank briqadasının komandir müavinidir. İndi o, bu vəzifəni 91-ci tank briqadasına keçən mayor Yakubovskidən götürdü. Onun silahdaşı və dostu İ. İ. Yakubovski (gələcək marşal, iki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, Varşava Müqaviləsi iştirakçısı olan dövlətlərin Birləşmiş Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı) xatirələrində yazırdı:[10]
"...Mən burada bu komandirlərdən biri haqqında konkret danışmaq istərdim. Mən polkovnik-leytenant Q. A. Adilbekovu nəzərdə tuturam, ...biz bir-birimizi 121-ci tank briqadasının sıralarında birlikdə xidmət etmək və döyüşmək imkanımız olan 42-ci ilin yanvarından tanıyırdıq. Onun diqqətəlayiq əxlaqi və döyüş keyfiyyətləri var idi: təşkilatçılıq qabiliyyəti, iradəsi, faşistlərə qarşı mübarizədə qorxmazdı... Zabit döyüşdə heç vaxt soyuqqanlılığını itirmir, tabeliyində olanlarda qələbəyə inamı necə aşılamağı bilir, şəxsi nümunəsi ilə onları həyəcanlandırırdı. cəsarət və yüksək əsgər ruhu..."
Burada İvan İqnatyeviç 1941-ci ilin iyul-sentyabr-oktyabr aylarında Vitebsk və Trubçevsk yaxınlığında Bryansk cəbhəsində gedən döyüşlərdən danışdı. 1942-ci il fevralın 20-dən aprelin ortalarına qədər 121-ci briqada Barvenkovo (Ukrayna) şəhərinin cənubunda döyüşdü. 9-cu Ordunun tərkibində 1942-ci ildə Xarkov əməliyyatında iştirak etmişdir.
Q. Adilbəyovun tankçıları bir neçə alman tankını[11] ələ keçirdilər və 1942-ci ilin yayına qədər ələ keçirilən texnika ilə vuruşdular. 1942-ci ilin iyulundan bəri briqada daim Stalinqrad döyüşündə iştirak edib və döyüşlər zamanı tank parkını bir neçə dəfə tamamilə yenilədiyi üçün tanklarda itkilər o qədər böyük olub. Burada, Stalinqrad yaxınlığında, eyni zamanda, məşhur azərbaycanlı tanker-hərbi lider Həzi Aslanov döyüşürdü.
1942-ci ilin avqustunda Qali Adilbekoviç 47-ci tank briqadasını (II f.) yaratdı. 19 sentyabr 1942-ci ildən podpolkovnik Q. Adilbekov - 47-ci ayrı tank briqadasının komandiri[12] (II f.)[13][14] Komandir yazırdı:
“Briqadanın cəbhəyə yürüşü zamanı Morozovski stansiyasının ərazisində Q.Adilbəyovun tankları gözlənilmədən düşmənlə qarşılaşdılar, lakin qruplaşaraq ona xeyli ziyan vura bildilər”.
Bu, Stalinqrad döyüşü zamanı baş verdi. Daha sonra şiddətli döyüşlər davam etdi. Hücum zamanı döyüş zamanı Qaliya Adilbekoviçin tankı vuruldu, o, yenidən yaralandı, tankda yandı və sağ qaldı. Ağır yaralandıqdan sonra Moskvada xəstəxanada müalicə olunub.
1943-cü ildə qvardiya polkovnik-leytenantı Q. A. Adilbekov 47-ci Əlahiddə Mühafizə Tank Alayının komandiri idi. Sovet İttifaqı Qəhrəmanı (1943), Tank Qüvvələrinin general-mayoru, 9-cu Mexanikləşdirilmiş Korpusun komandiri K. A. Malıgin xatırladı: “Tank alayları arasında polkovnik-leytenant Q. A. Adilbekovun 47-ci qvardiya alayı dərhal lider oldu...”[15] 26 avqust - 30 sentyabr 1943-cü ildə Sumsko-Priluki cəbhə hücum əməliyyatı inkişaf etdi - Dnepr üçün döyüşün ilk mərhələsi. 21 sentyabr 1943-cü ildə Qaliya Adilbekoviçin 47-ci Əlahiddə Mühafizə Tank Alayı, general-leytenant P. S. Rıbalkonun rəhbərliyi altında 3-cü Mühafizə Tank Ordusunun qabaqcıl hissələrinin tərkibində Dneperə keçdi. Sentyabrın 23-dən sovet qoşunları Bukrin körpüsünü saxlamaq və genişləndirmək üçün şiddətli döyüşlər apardılar. Bukrinski körpübaşı uğrunda döyüşlər bu cür ən qanlı əməliyyatlardan biri kimi tarixə düşdü. 1943-cü ilin oktyabrında sovet qoşunları Kiyevi azad etmək üçün Bukrinski körpüsündən iki dəfə hücuma keçdi, lakin müvəffəqiyyət qazanmadı. 21.10.1943-cü ildə Bukrinski körpüsündə Dneprdən keçərkən və Kiyevin azad edilməsi zamanı, Ukraynanın Lukovitsı kəndi yaxınlığında, mühafizəçi polkovnik-leytenant Adilbekov tank hücumunun başında döyüşdə öldü - ölümü zamanı , qvardiya polkovnik-leytenantı rütbəli Orta Asiya xalqlarının yeganə nümayəndəsi - ayrıca mühafizə tank alayının komandiri, əvvəllər isə ayrıca tank briqadasının komandiri. Marşal I. I. Yakubovski yazırdı:
"Daha sonra tale bizi yenidən Dnepr sərhədlərində bir araya gətirdi. Qaliy Adilbekoviç mühafizəçi tank alayına komandirlik edirdi. Mən dərindən əminəm... 1943-cü il oktyabrın 21-də qəhrəmancasına həlak olmasaydı, zabit böyüyüb böyük hərbi rəhbərə çevriləcək və bir çox şərəfli hərbi işlər görəcəkdi".
Müharibəyə kapitan kimi başlayan o, 1942-ci ilin yayında artıq polkovnik-leytenant rütbəsi alıb.
İki Qırmızı Bayraq ordeni (13.02.1942[17], 1943 - ölümündən sonra), "Stalinqradın müdafiəsinə görə" medalı (iyul 1943), Mükafat qol saatı.
Mühafizə polkovnik-leytenantı Q. A. Adilbekov kənddəki kütləvi məzarlıqda dəfn edilib. Ukraynanın Kiyev vilayətinin Kanevski rayonunun ampülləri (keçmiş Pereyaslavski rayonu). Komandir Q. A. Adilbekovun xatirəsinin diqqətlə qorunduğu məktəbdə hərbi şöhrət muzeyi yaradılmışdır.
Almatıda rayon zabitlərinin evində, əfsanəvi diviziya komandirinin qızı V.İ.Panfilovanın yaratdığı muzeydə Qaliya Adilbekoviçə ayrıca stend ayrılıb. Sonradan Qazaxıstan Respublikası Müdafiə Nazirliyinin Hərb Tarixi Muzeyinin rəisi olmuş Aimkan Çupekova yazırdı ki, onun qısa, lakin parlaq və şərəfli hərbi yolu gənclərə örnək olmalıdır...