Zeynülabidin

Əli ibn Hüseyn (6 yanvar 659, Mədinə^[1] – 21 oktyabr 713, Mədinə, Hicaz, Əməvilər xilafəti) — şiələrin dördüncü imamı. Şiələr arasında daha çox Səccad və Zeyn al-Abidin kimi tanınır.

Zeynül-Abidin
علي بن الحسين السجاد
Şiələrin 4-cü imamı
680 – 712
Əvvəlki	İmam Hüseyn
Sonrakı	İmam Baqir (İmamilərə görə) Zeyd ibn Əli (Zeydilərə görə)
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi	6 yanvar 659
Doğum yeri	Mədinə
Vəfat tarixi	21 oktyabr 713 (54 yaşında)
Vəfat yeri	Mədinə, (Bəqi qəbiristanlığında dəfn olunub)
Vəfat səbəbi	zəhər[d]
Dəfn yeri	Bəqi qəbiristanlığı
Fəaliyyəti	imam, şair, ilahiyyatçı
Atası	Hüseyn ibn Əli
Anası	Şəhrəbanu
Həyat yoldaşı	Fatimə bint Həsən
Uşaqları	oğulları: Məhəmməd əl-Baqir, Zeyd ibn Əli
Dini	İslam
Hərbi xidmət
Döyüşlər	Kərbəla döyüşü
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

İslam qaynaqlarına və şiə tarixçilərinə görə, Mədinədə doğulmuş və gəncliyində atasını Kərbəla çölündə müşayiət etmiş, lakin xəstəlik səbəbiylə Kərbəla döyüşündə iştirak etməmiş və bu səbəbdən qırğından sağ çıxmışdır. Atasının və yaxınlarının Kərbəlada şəhid olmasından sonra tutuldu və əvvəlcə Kufəyə, sonra isə Şama köçürüldü.

Zeyn əl-Abidinin təlimləri əsasən dua şəklində idi. Məşhur əsəri dua şəklində yazılmış Səhifeyi Səccadiyyədir. Ayrıca Risalə əl-Hüquq onun digər əsərlərindən biridir. Əli ibni əl-Hüseyn Hicaz ağsaqqalları və alimləri arasında yüksək mövqe tuturdu. Fərəzdağın dediyi məşhur şeiri bu vəziyyətin bariz nümunəsidir.

Şiə rəvayətlərinə görə, Zeyn əl-Abidin Vəlid ibn Əbdülməlik zəhəri ilə öldü və əmisi Həsən ibn Əli ilə birlikdə Bəqi qəbiristanlığında dəfn edildi. İmami Şiələrin beşinci İmamı Məhəmməd əl-Baqir və Zeydi Şiələrin beşinci İmamı Zeyd ibn Əli, Zeyn əl-Abidin övladları arasındadır.

Hüseynin Kərbəlada öldürülən Əli adlı daha iki oğlu olsa da, onun adı Əli idi. Birincisi, şiə ədəbiyyatında Əli əl-Əsğər (lit. "Əli kiçik") kimi xatırlanan körpə idi. İkincisi, Əli əl-Əkbər (lit. "Əli böyük") idi, baxmayaraq ki, əl-Qadi əl-Numan kimi bəzi tarixçilər Zeyn əl-Abidinin böyük qardaş olduğunu iddia edirlər. Bəzi sünni tarixçiləri, o cümlədən İbn Səd, İbn Quteybə, əl-Bələdhuri və ət-Təbəri Zeynul-Abidini Əli əl-Əsğər adlandırırlar.

Kolberqə görə, Əlinin künyəsi Əbu əl-Həsən, Əbu əl-Hüseyn, Əbu Muhəmməd, Əbu Bəkr və Əbu Əbdullah kimi fərqli şəkildə xəbər verilir. Ona şərəfli əs-Səccad (laf.''daim ibadətdə səcdə edən'), eləcə də Zeynul-Abidin (lit.''ibadət edənlərin bəzəyi') və əz-Zəki (lit.'pak) verildi. bir'). Tez-tez səcdədən alnında əmələ gələn nəslə görə Dül-tafenat adı ilə də məşhur olmuşdur.

• Səhifeyi Səccadiyyə
• On beş dua (münacat xəmsüləşər)
• Əbu Həmzə əl-Tumali duası
• Risalə əl-Hüquq
• Əli İbn Hüseynin kitabı
• əlsəhiyfəto fil zuhd

Zeyn əl-Abidinin arıq olduğu söylənmiştir. Arıq olmasının səbəbi çoxlu oruc tutması və ibadət etməsiymiş. Digər mənbələrdə onu babası Əli ibn Əbi Talib kimi qırmızı saçlı, üzü və boynu ağ, sinəsi geniş olaraq təsvir edirlər.

• Mehdi Pişvayi. "İmam Səccad (ə) kimdir? (I hissə)" (az.). islamazeri.com. 2018-11-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-11-12.
• Mehdi Pişvayi. "İmam Səccad (ə) kimdir? (II hissə)" (az.). islamazeri.com. 2018-11-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-11-12.
• Mehdi Pişvayi. "İmam Səccad (ə) kimdir? (III hissə)" (az.). islamazeri.com. 2018-11-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-11-12.
• İmam Seccad (a.s)