xılxa
xılxa
прил., сущ. хъурхъуш, алукӀуниз виже текъвер; герексуз, иски хьайи, сур хьайи, цӀуру, куьгьне, бижгъер-бижгъер хьайи, иски-уьскуь
Полностью »разг. I прил. старый (давно находящийся в употреблении, утративший свои качества, ставший ненужным). Xılxa şeylər старые вещи, xılxa qabqacaq старая п
Полностью »I (Kürdəmir) yunun çıxarı. – Yunun irisini götürəndə xılxası qalır II (Kürdəmir) pırtlaşmış <saç>
Полностью »sif. və is. Geyməyə və ya işlətməyə yaramayan; gərəksiz, yıpranmış, köhnə, cəm-cındır. Xılxaları yığıb atmaq
Полностью »