прил. кӀвал-югъ авачир, ери-бине авачир.
прил. без дома, без семьи
sif. Xanimanı, yurdu, məskəni, ev-eşiyi olmayan; yurdsuz. Ölürəm imdi burda qürbətdə; Xanimansız, yetim, əsarətdə