sif. Xoşxasiyyətli, hamı ilə yola gedən, xoşrəftar. Xoşqılıq adam. – Günəşüzlü, şirinsözlü, xoşqılıq; Ləblərindən axar balı gözəlin
xoşqılıq
прил. хушкъилихдин, хушхесетдин, виридахъ галаз рекье фидай, хушрафтар.
xoşqılıq bax xoşrəftar(lı)
XOŞQILIQ – AMANSIZ Düşmənə amansız ol; dosta xoşqılıq (R.Rza)