1. “Yortmaq”dan f.is. 2. sif. Yort. [Tahir] …atını yortma yerişlə sürməyə başladı. M.Hüseyn
1 сущ. 1. рысь, бег рысью 2. долгая ходьба; рыскание 2 сущ. от глаг. yortmaq 1
yortma
yerimə
qaçma
1. f.is. кил. yortmaq; 2. прил. хърца, хърцада.