ZİYANÇI
причиняющий вред, здовредный, вредитель
I прил. 1. вредный (способный причинять вред) 2. вредительский (враждебный народу) II сущ. вредитель (о человеке)
Полностью »is. və sif. Cinayət məqsədi ilə xalqa, dövlətə ziyan vuran, pislik edən (adam); ziyankar. // Zərərli, zərərverən
Полностью »