прил. (кьилел) шапка алай, шапка алукӀнавай.
sif. coiffé, -e d’un bonnet (d’une toque)
s. (i.s.) without a cap, (i.s.) having no cap on
sif. Başında şapka olan, şapka geymiş. Bir gün [çayçı dükanına] qara şapkalı, çənəsində kiçik qarasaqqallı, qara paltarlı bir müsafir gəldi
şapkalı
