ƏZVAYİŞ
сущ. устар. житьё, житьё-бытьё; образ жизни
(Cəbrayıl, Salyan, Füzuli, Meğri) vəziyyət. – Gedəcəm əzvayişnən tanış olacem, sora yazacem sizə (Meğri); – Oraların əzvayişi nejədi? (Füzuli)
Полностью »is. dan. Dolanacaq, yaşayış, vəziyyət. Əzvayişi yaxşıdır. – Ancaq əzvayişi qolay gördüm, öz-özümə dedim: – Kişinin bu günündə nə dən-düş, nə taxıl? S
Полностью »