АБУГЕРДЕН

араб, □, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) ракьун кавча. 2) яргъи цӀуцӀ галай гичин. # кьезил, ~ хъипи ~, ~ къачун. Къизлера итимрин вилик суфрадал кьве кӀарасдин тӀур ва абугерденда аваз яд эцигна. Гь. Къ. Четин бахт.