адзінокі прым. адзінокая, адзінокае, адзінокія 1) tək, tənha адзінокае жыццё — tənha həyat 2) kimsəsiz, adamsız адзінокі чалавек — kimsəsiz adam 3) у знач. наз. subay адзінокім даецца інтэрнат — subaylara yataqxanada yer verilir