повел. ф. от акун.
“акун”-un əmr forması; bax акун.
акун.
акун глаголдин эмир дин форма. Кил. АКУН.
кӀус мягьтелвал, наразивал, мукъаятлувал къалурзавай гаф. [ Селим ] Аку, мад къегьне за лагьайвал я