АЛАБАРУН

гл., каузат., ни вуж; -на, -из, -зава; -а, -мир, -ин, -рай; алабар тавун, алабар тахвун; алабар хъийимир... са жаван гадади а яшлу итим яна алабарна. М. М. Лезги тӀвар алатӀа.

АЛАБАР:
АЛАБАШ

Значение слова в других словарях