АЯНДАР

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра жедай крар виликамаз чир жедайди. Эфенди, вун аяндар я, ариф. А. Къ. Ярагъ Мегьамедан гъазават.

* аяндар хьун гл., вуж хабардар хьун, аян хьун. 1877-1878- йисарин восстанидин тешкилатчияр кьурла, урус командование Алкъвадрал атай делегациядикай аяндар жезва, наиб Гьасанак гьукуматдиз восстанидикай малум тавунин тахсир кутазва. И. Гь. КьетӀен малумат.

АЯНАРУН
АЯНДИЗ

Значение слова в других словарях