БАКАЛАВР

м bakalavr (1. Qərbi Avropa universitetlərində keçmişdə ilk alimlik dərəcəsi; 2. Fransada və bəzi başqa ölkələrdə: orta məktəbi qurtarmış adam); 3. ali məktəb məzunu (Azərbaycanda və bəzi başqa ölkələrdə).

БАК
БАКАЛАВРСКИЙ

Значение слова в других словарях