БАРУТ

|| БУРУТ араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кана са вуч ятӀани (кӀвал, дарамат) хъиткьинарун патал гьазурнавай куьлуь хар хьтин затӀ. Сталинград! А гафунихъай цӀун ялавдин, бурутдин, гумадин ни гилани кьвезма. А. И. Живедин цкӀламар.... цӀайни барут гваз къе разведчик атана... И. И. Раг.

* барут хьиз < хьун > садлагьана хъел атун, куькӀуьнун. - ЦӀил къачун лагьайла, вун барут жедай хьи, чӀехи дах? - чинар кузва за адан. - Чухсагъул лагь заз, гена гъана. М. Б. За мад бананар недач.

БАРМАК
БАРХУН

Значение слова в других словарях