БАРХУН:
бархун авун 1. irinlətmək, irinləməsinə səbəb olmaq; 2. məc. ürəyini yaralamaq, dərd və kədər vermək, üzmək.
хьун f. 1. irin əmələ gəlmək, irinləməyə başlamaq, irinləmək; 2. məc. yaralanmaq, dərdlənmək.
Полностью »фарс, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра бедендин азарлу хьайи, хер алай чкадик кӀватӀ хьанвай ирин. Бейхабар яз чӀугуна, ДакӀвадай бархун хъсан туш
Полностью »n. pus, greenish-white fluid composed of plasma and white blood cells that is discharged from an infected area; matter, excreted material
Полностью »